Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, II.djvu/559

20Dun', uffòns, tuts parens,
Ach, lei quou la mort crudella.
Quella mei Cun ella prenda,
Sieu pilliet schon a tandieu,
tutt a quella sto sa rendar,
25Sutta mettar ha stuvieu,
Donnattifs buc schurvanttare,
Nagin aur ne daner;
Quella ven tei tschafanttare.
Cur ca quella pricha portta,
30Sch' eis ei or da vivar plli,
[f. 1b] Quou dein giu 'na barra mortta,
Vens da lou guall purttaus vi;
tutt ei quou tei ca banduna,
ta lein ir A smartschir,
35Buc pli dachan tia parsuna.
Chei, ch' as faig en vitta tia,
Va cun tei, seig bien ner mall,
Quei sa lei buc zupar via:
Mo cun tei va sur in tall
40Ina gada la santtensia,
Ven ngir dau a truvau
Suenttar la tia conzienzia.
Cur la mortt sin tei sagitta,
Vingan lur tes ilgs ngir sc(r)irs,
45tias urellgas zund nagutta
san a pon buc pli udir,
La tia bucca buc pi tschantscha,
Ilg tieu cor cun dallur
La mortt maza Cun sia lonscha.
50Ilg tieu nas ei mall cureivall,
tutt tieu Chierp, quell freda mall,
A scadin eis zund schnueivall,
tutt rattrei da tei par tall;
Buc pli vulltan tei sin terra
55par amur de la sgrischur
Da la tia schnueivla tscherra.
La tia duna, filgs a filgas
fan sco 'ls lessan tei plirar,