Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, II.djvu/537

Suenter quei compar' el
A igl public Sco vivont,
Sin Canzla leghers va el,
180Tutt quei dissimulont.
Scha 'l er prophetizau
biar mal, ch' ei daventau,
Val er' enten quei Priedi
Da tuts ha priu comgniau.
185Ventschius il Reig restava
Cun siu tgierl è torments;
[f. 6a] Soing Gion tut quei zupava
D' amigs è Parents,
À Casa cun turnar
190Ad en Secret sa far
Da quellas plagas tuttas
D' in Miedi medegar.
Negin Christgieun quei Senta
Senza sa schmarvigliar,
195Tuts tier bargir muenta
Quei strauni perdagar.
Per ton pli bein morir,
À Diu siu spirt unfrir,
Tier nossa Doña va El,
200Per grazias or urbir.
Priu vale de Maria,
Soing Gion, quei bien schuldau,
Turnont per sia via
Riv' el ent il Marcau;
205Il Reig, che senza fraut,
Mirava giu digl ault,
Soing Gion passont s' ancorscha,
Il Saung vegn tras quei cauld.
[f. 6b] Il Reig tras quei camonda,
210Curri! quei Prer fermeit,
Per mirar sch' el suonda,
Tier mei cau il maneit!
Essend manaus avont,
Soing Gion gy sco vivon,