Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, II.djvu/520

Neu Saluc e(i) dai perdetgia, ê cunfessa â scadin,
Cur sturnez ê fieuc rigieva ê la mort ê zun biars deva,
Tgi ha faitg â quella la fin?
25Nagin auter che Maria cun perinameing rugar,
De aplicar quei, che ei duvraven ad Einsidlen, sch' els maven,
Per in Tempel bagegiar.
Schi baul Saluc ha giu udieu, quei che ei in tempel far,
Val â leu la schnueivla febra caulda â randeivla,
30Stoveu Saluc Bandunar.
Biars malseuns an tras Maria cheu giu gronda favur,
Da pudeêr tuts cun legria turnar seuns â casa sia
E render â gli honur.
[f. 31a] Igls affons morts, naschi macorts la vetta has turnentau,
35Igls tschiocs era la vesida, igls zops tras la tia urbida
Grada membra jmpetrau.
Mets han cheu tras tei, Maria, la faviala survignieu,
Auters de grevas malsognias ê diversas lur mangomnias
Sanadat han cuntonschieu.
40Sco nus daden la pardetgia de tuttas questas favurs
Las entzenas leu pendidas ê da tuts eunc otz vesidas,
Che renden â Maria Honurs.
Tras tieu rieuch as, ô Maria, cheu en quei tieu char desiert
A quels, che eren cun tristetia malspürtai ê pleins gravetia,
45Liberau da quei mal Spürt.
Vus tuts, che esses eunc en vita, mireit la gronda favur,
Che Maria â quels urbescha ê da cor participescha,
Che renden â gli Honur.
Jeu vi quescher las miraclas, cheu nus vein per traditiun,
50Faitgas curcha ei luvraven è la crapa transpurtaven,
Sco jns po creêr cun rüschun.
Pertgiei quei cha sigl gi era en pli bas lieuc bagegiau,
Quei vegneva de noitg stgüra enten quella setza massüra,
Nua che il tempel ei, purtau.
55Ei pia ver, che tgi che affla Maria entras devotiun,
Savens affla tempurala, pli savens spürituala
Vetta, gratia ê perdun.