Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, II.djvu/505

Jeu rog, car bab, e ditg a Ti,
Perduna a quels, ch' an fatg de laid a mi,
115Pertgei ch' jeu hai tut perdunau;
E sparta naven cul tgau inclinau.
Cun aulta vusch han griu ils Giedius,
Vegn giu dalla crusch, sche lein nus crer a Ti,
Sche Ti eis Dieus, sche gida tetez a nus;
120Grad enaquella ei Jesus spartius.
Schi baul, che han quei encorschiu,
Il maun ha la costa ponschiu;
Saung ed aua ei ora curiu
Ed il marteri per nus compleniu.
125O car e dulsch Jesus! nus Tei roghein
Cun ricla e laid decormein,
Perduna Dieus ils nos puccaus,
Quel, ch' eis per nus vid la crusch enguttaus.
Empresti a nus la grazia Tia,
130Che nus podeien vegnir sin la dretga via;
Lai Tei ludar ed honorar,
Che nus podeien cun Tei en perpeten se legrar.
154.
(Nach Ms. Ath.)
[f. 114b] En ün curchin sunt jou passau,
Nu ca Christus ei Sutaraus,
ün anferletta si cavau
Ad ent ilg cor quel anplantau.
5Jesus, Nies Dieus, ei quella flur,
Ch' ei morts par nus chau en dalur,
Ngieus sutaraus otz; char singiur,
par nus has purtau tal Dalur.
La Rosa cotschna D' ilg pasteins
10ils cunpurteivels fa' l presents,
ilg chietschen soung da nies singiur,
Tras quel flurian sco la flur.
Ilg oberkeit dei Dreg taner,
Lgi Rich sco a lgi pauper er,
15dreg cun scadin Dei quel salvar,
Bien Regiment er dei manar.