Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, II.djvu/504

75De truar sin mei dil bab;
E quai a mi fa mal!
Cun aulta vusch han griu ils Giedius,
Siu saung dei esser sur nos figls e nus!
Sche Ti lais lartg el, sche uarda Ti,
80Amitg dil kaiser eis buca pli!
Pilatus volvent entuorn il tgau,
Ha val leu avon tuts ses mauns lavau;
E pi ha el fatg gassliar,
La cruna de spinas si tschentar.
85Sin Jesus devan in grond adatg,
Ina gronda crusch vevan fatg;
Quella stos Ti ussa portar,
Vid quella lein nus Tei enguttar!
Simon han ei zunghiau,
90La crusch stoss Ti portar empau;
Quei dolorus avis po vegni
Tochen sin il quolm Calvari.
Leu han el crucifigau,
Cun fel ed ischiu petramein bubrentau;
95Leu ha el griu, Miu Diu!
Pertgei has mei bandunau, Diu miu?
Leu denter ils morders eis el staus
Da mintga maun in crucifigaus;
In ha sgommiau,
100Lauter per grazia rogau.
Igl emprim ha detg, car Diu miu!
Regordi de mei enten il parvis Tiu!
Jeu sun cheu per mes puccaus,
Ti aber senza quolpa eis per mei engutaus.
105Lauter ha detg cun mal inten,
Sche Ti eis il ver Diu, sche neu giu de quei lenn,
Da quei lenn, vid il qual Ti eis enguttaus,
Sche lein nus crer, che Ti seigies Dieus.
Jesus quel ha tier il bab clumau,
110Car bab, co has mei bandunau!
Uss pren jeu comiau dil mund,
Miu spirt recamond en Tiu maun zun.