Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, II.djvu/497

148.
A nus treis retgs digl Orient
Fa quella steil' enconuschent,
Ch' il retg dil tschiel sei cheu vegnius
Dalla purschalla parturius.
5Cun aur, cun myr' e cun antscheins,
Cun nos ils pli custeivels beins
Da nossas tiaras nus vegnin,
Per adorar 'gl affont carin.
En ina stall' a Bethlehem,
10Leu ei naschius il retg suprem;
En sia gronda paupradat
El mo en in pursepen stat.
Maria, aunghels e pisturs
Ad el presentan lur honurs;
15E cors a scazzis nus unfrin
Al niev naschiu affon carin.
El ei se fatgs carstgaun per nus
En num de siu bab glorius;
El ei per nus vegnius sil mund,
20Per endirar sgarscheivel zun.
O, prendei mira, co 'l ei gronds,
El dat siu saung per nus pucconts;
Perquei vegnin e benedin
Dacormein quei affon carin.
149.
O ventireivla steila,
Ch' eis oz levada si,
La steila de mervegl,
La steila de mervegl.
5Nus retgs digl Orient,
Vein gleiti fatg persenn
La neschienscha dil Diu retg,
La neschienscha dil Diu retg.
Von Tei nus s' enclinein
10Nos cors nus dedichein,
Romanische Forschungen XI. 3.