Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, II.djvu/431

105.
Seigies salidai vus alliai!
Seigies beinvegni e carezai!
Seigies cun maniera ault stimai!
Cun cortesia fetg undrai!
5Tuts vus lein nus ver embratschau,
Scadin de vus lein ver envidau;
Sco nus savein, lein ver tractau,
E vus a meisa lein ver tablau.
Vies suadetsch lein schigientar,
10Vos calzers de lozza giu furschar;
Cun vin e latg lein buvrentar,
E nos schambuns lein schar suarar.
Sut questa plonta ei vegniu
Engirau e se convegniu;
15Lur detta han ei teniu si,
E per perdetga priu gl' ischi.
Sche lein nus pia fiasta far,
E tuts ensemen se legrar;
La libertat lein palesar,
20Ils inimitgs per schar schular.
A quels signurs, ch' an quella dau,
Lein nus da cor ver engraziau;
Lein quels cun stima ver hondrau,
De lur bien agid ver regordau.
25Il Segner Dieus lein nus rogar,
Ch' el buns Signurs nus vegli dar,
Che gidian nus il grev portar,
Che temien Dieus de surcargar.
Sche per pietat quei vegn fatg,
30Sche renda quei in avantag;
Seigies libers cun adatg,
E salvei il nies Bunds - patg.
106.
(Nach Annalas I. p. 76.)
A nus é plai quei gron ischi, valaridaridum,
Sigl qual nus pigns ruschnavan si;