Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, II.djvu/430

85Chi ca ven quei aschia
andreg tut observar,
aque ven tutavia
dilg senger safidar.
[f. 159a] puDes anqualchin gire
90da quels che an us tilai,
Ch' els pudesan vangire
da lur vita privai.
Mo quei vus crer pudeise,
la mort par tut sagir,
95sco quei puder saveine,
tiers nus tuts ven a(n) g[n]ir.
Deus aber vilgig era
quels anavos manar,
puspei en questa teara,
100Nus lur quou tras lagrar.
lein nosa spronza avere
Nus tuts ansemlameng,
els quou da puder vere
Con in grond lagrament.
[f. 159b] 105 Scha quei buc davantase
da ver quels tschou silg mund,
scha dettig deus la grazia
d' ils ver en tschiel cunzunt.
Ach Senger, dei tiu spirte
110a tuts en genaral,
Nus dei tieu dulsch confierte,
parchire da tut mal!
Nus vilgias silg suenter
ilg ver ruaus er dar,
115Nus vilgias tots si prender,
Cun gliergia curanar.
Ca nus pudeian lura
ansemal triumfar
tiers tei en tschiel sisura,
120a semper salagrar.