Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, II.djvu/421

Ti vas de tuttas uras,
E cun furia masiras,
E has in zun grond riet
Encunter nus cun Tiu paliet,
10E fieras tut per tiara vi.
Ti eis armad 'adina,
Biars mazzas schon en tgina;
Ach, cons has po giu bez
E lu lur vita stez,
15Cun smaccar sut la lavina.
Zun trista ei l' egliada,
Che Ti has fatg a Selva;
Leu tras lavina muentau,
Sut quel' in diember mazzacrau
20De ventga - tschun persunas.
Spectachel fetg sgarscheivel,
Che fa il cor zun fleivel;
Ei gliei sgarschur pils restai,
Dieus fetschi grazia culs mazzai
25E prendi la lur olma.
Ach, se pertratga pievel,
E drova quei per spieghel,
La mort vegn nonpatertgont,
E pren naven tei puccont
30Sin in' u l' autra moda.
La va entuorn en roda,
A tschenta nus per noda
De siu paliet zun tussegau;
Carstgaun, lai quei mai ord il tgau,
35Pertratga vid la fossa.
Pertratga, Selva, semper
Dils tredisch de Dezember,
Digl onn melli - otg - tschient ed otg,
Grad per las duos della notg
40La trista mazzacrada.