Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, II.djvu/413

Che nin dei surseglir;
Tgi vul giustia, buc sgurdins,
Sto quels tiarms reverir.
Ei er' in temps, che nus Grischuns
10Sc' in pievel ruasseivel
Sesevan bein sco nos babuns
E cun in cor legreivel.
Nus eran er cun tut il mun
En pasch e harmonia,
15Pertut gudevens in bien num
E buna cortesia.
En casa vevan nus la pasch
Cun duna ed affons;
Ei er' in gust ed in ver spass
20Cun pigns ed er cun grons.
Ils funs quels eran nies confiert,
Il muvel nies plischer;
Negin tras nus patev' antiert,
Nus fagievan nies duer.
25Mo quei bi temps ei uss spiraus,
Finius ei nies turmagl,
Nus vein uss pli nagin ruaus,
Misergias vein enstagl.
Ils tiarms han certs grons surpassau
30Han giu nina mesira,
La sontga pasch han sgurdinau
Sco tonta narradira.
Las lur partidas, lur passiuns,
Lur fecht de guvernar,
35Lur rabias e lur ambiziuns
Tut han fatg ruinar.
En fiug e flomma han tschentau
La nossa paupra tiara.
Gie pigns e grons han lavagau
40E tratg neutier l' ujara.
La tiar' ei pleina da schuldaus
Da duas e treis colurs,
Leutras il pur vegn surcargaus
Da deivets e dolurs.