Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, II.djvu/322

Mo a quel ch' ha pli duns,
Fai seclins;
85 Ils schengetgs zun buc rufidi,
Che quei rih Ti vegn a far.
Aschia gaudas Ti mintgin
Oz il bi, damaun il fin;
Ed aschia pos Ti viver
90 Suenter Tiu plascher il di.
Eis enfisa lu de quels,
Lai vegni lu in de tschels
U il rech u il plidont,
U il sabi u il grond.
95 Gie, mia matta, quei fuss bi,
Quei plasches er bein a Ti;
Mo tut quei po buc gidar,
Per poder Tei contentar.
Veses in jester, sas buc tgi,
100 Tonaton plai quel a Ti;
Il mitgiert, de buna fei,
Quel vul Ti, sas buc pertgei.
Mo ual in moment,
Has in auter schon el sen;
105 Er quel plai mo aschi ditg,
Entochen ch' ei vegn il tierz a vitg.
Er quel lais buca ditg plischer,
Schon damaun poss quel cha ver;
Oz plai alv, damaun fulin
110 Oz Bistgaun, damaun Martin.

          39.
Nos mats, ach, tgei narruns!
Han a nus fatg si canzuns;
Has Ti Tina mai udeu?
Ch' in sa buca nua ei han tut preu.
5 Bein jeu hai udeu tschei gi,
Quei savein nus buc verti;
Nus lein pia er ina far
E lein legramein cantar.