 |
Questa pagina è ancora da trascrivere o è incompleta. | |
| 2 | Märchen |
ne neua en ne neua ora. Quella ha nuotta voleu schar star, essent ch' ei vegni cheu dodisch morders de mesa-notg, che sappien cuninaga, sch' ei sei leu zitgi ne bucc. Mo el ha fatg ton not, che la matta ha schau vegnir en el. Lura ha ella getg: „Cheu sura ei ina combra cun dus letgs; vus saveis ira si en quella, avon ch' ils morders vegnien. Mo mei bucca, ne en in, ne en l' auter letg! Pertgei sur mintgin ei in gron tagl, sco in taglia-fein, e sch' ils morders fredan glieut, et els han in fetg fin fried, sche tilan ei cheu per quella corda egl plintscheu-sura, e quel, chei en letg, vegn mazzaus de quei tagl. Jeu vi gir als morders, ch' jeu hagi cheu si in bettler en in letg, sco eunc bia ga, e lura tilan ei per la corda zuar; mo ei van si per l' autra dameun, e miran, sch' el hagi dus raps, ne nuot.“
Il chitschadur va si en quella combra, visetta ora ella et anfla tutt, sco la fumitgasa veva getg. El pren siu stilèt e sia buis e va giu e seposta … sper igl esch. En cass, ch' ils morders vegnien, leva el dar ina empruada cun els. Dellas dodisch vegnan els rechti en stiva, e gin, ch' ei fredi da glieut. La fumitgasa gi lura, ch' ella hagi in bettler si en in de quels letgs. Sinquei tilan ei per la corda, et il chitschadur fuss staus caput ded esser en letg. Suenter ditg haver discurreu e magliau, vegn ei tutt tgeu en stiva. Bein marvegl pren il chitschadur la curascha, d' arver seu esch-combra, va bufatg de scala giu, e va en cuschina. Cheu era la fumitgasa, e veva feuc. El gi ad ella, sch' ella vegli esser fideivla ad el. Ella ei stada bein cuntenza de quei. Ussa fa il catschadur metter si aua en in gron priel a buglir quella. Lura han els svidau quella aua en parlets e sadiallas, e mess quels sper igl eschstiva, nua ch' ils morders eran sterni ora giun pleun e dormevan. Lura arvan els igl esch, et il catschadur sdarmeina quella aua buglida per tutt la stiva entuorn. Tochen ch' ils morders … eran cheu e savevan bucca arver ils egls, mazza el tutts in avon, l' auter suenter, cun seu stilèt. Lura muossa la fumitgasa la ruosna, nua ch' ils morders mettevan en ils mazzai; et il catschadur fiera tutts en quella. Ussa vul la fumitgasa dar de magliar ad el; mo el gi, che da quei dils morders tucchi el bucc' en; el vegli ira cheu ora a segiettar ina lieur, e lura schar far cun quella in barsau. Sin via entaupa el la femna veglia de tschella sera. Quella gi: „Oz has ti puspei fatg la detga catscha; mazzau dodisch eninaga; mo tonaton bucca tutts!“ — „Mo bein! jeu secreigiel de haver mazzau tutts.“ dat el per risposta. „Na, il capitani ei bucca mazzaus; … quel ei vegneus sur tschels vi, e fa grad complots cun la fumitgasa, co mazzar tei;“ gi la femna; „Els selain giu aschia: Cura ti vegns a casa cun la lieur, sche maglias ti e la fumitgasa quella ensemen. Silsuenter … dat la fumitgasa snueivel is de mal il tgau; ella sei bucca disada cun salvaschinas, et ei hagi tutt fiers el tgau. Lura vegns ti a domondar, sch' ella hagi buc in mettel encunter mal il tgau. Ella vegn a gir: Bein gliez; ella hagi eunc giu pli mal il tgau, e lura seigien ils morders ii cheu ora tier in signur, che hagi siatonta vaccas, e mulsch treis ne quater per far
