Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, II.djvu/249


Volksgebräuche 225

nauscha. L' entschatta vegnev' ei dau cun in prolog, il qual conteneva de tuttas sorts strihadas sin ils evenements passai en vischneunca et el cumin. En qual gadas vegnev' ei era cantau ina canzun tier l' avertura della dertgira, fatga per quella caschun.

Cura ch' ei han manau si la dertgira nauscha il Favrer, 1820, à Vella, eis ei vegniu cantau la sequenta „canzun nova“.


Canzun Nova Fatgia a ilg Menders de Willa sin La Dartgira.


(Ineditum nach Ms. Mt.)


1.
[f. 1a] Si menders brafs de Villa!
Dertgira lein tener.
Nus essen bucc de arschella,
Munglein nigin temer.

2.
5 Nus lein guder il scheiver,
e lein tschentar a Dreitg,
che mintgin possi beiver
e con murar endreitg.

3.
Mintgin sto star en regla,
10 buc surpassar ils tiarms;
schiglioc kiseins la nebla,
sclodein or els sco viarms.

4.
Mond nus a bialla stiva,
manein nossas mateuns
15 cun tutta curtesia,
strichond bufaig Ils meuns.

5.
Nies Sekelmeister plonscha
sur mintgia fallamen;
Nies magistrat contonscha
20 gest strof cun Truamen.

6.
Nus essen gests Derschaders,
piglien tuts sarf a meuns,
cunzun, sche ei fussen laders
de nossas biallas mateuns.