landstross, che schemeva e plirava petramein. Il giuven ha giu erbarm dil pauper umm, ei jus giu tier el cun tutta curtesia et ha emparau: „Tgei veis, miu bien umm?“ Igl umm vegl, che era plein plagas, ha raquintau, ch' el hagi survegniu fetg mal e seigi daus sper la via giu. Gl' umm vegl ha emparau il giuven, nua el mundi e cura ch' il giuven ha detg, à Nossadunaun, 5 … ha il vegl detg, el seigi era sin viadi per ira leu; aber fleivels e malseuns, sco el seigi, hagi el strusch speronza de vegnir à Nossadunnaun. Udent quei, ha il giuven detg, els veglien far compagnia ensemen. „O, gliez astg' jeu bucca gariar. Vus esses giuvens e taffers e pudeis ir dabot, et jeu sun malsauns!“ ha gl' umm vegl respundiu. Mo il giuven ha priu el 10 per in bratsch, ha manau si el egl landstros et els ein ii per la via ensemen. … Lura ha el priu ora il davos meil e schau dar giun plaun. Igl umm vegl ei sestendius giu, ha priu si il meil e detg: „O, Vus, bien amitg! Cheu veis vus runau ora in meil ord sac e schau dar quel giun plaun.“ Il giuven ha fatg il meil en duas parts et els han allura megliau ina 15 mesadat per in. Sin quei ha gl' umm vegl dau il maun al giuven e detg: „Sco nus mein giu da quei plaz, lein nus turnar cheu sin quei plaz e giadar in l' auter da di e da notg, schabegi, tgei ch' ei vegli! Cura ch' ei serava notg, ein ei vegni tier in' ustria; ei han spluntau e gl' ustier ha mirau ord da barcun. „Tgi sei cheu o?“ ha gl' ustier damondau. „Dus viandonts, 20 … ch' enqueran albiert.“ han ei dau per risposta. Il giuven sapi vegnir siaden, ha gl' ustier detg; il vegl deigi ir, nua ch' el vegli. Els sespartien buc in da lauter, ha il giuven respondiu, et ils daners dil vegl seigien aschi buns, sco ils ses. Ils daners fagevan bein agl ustier et el ha lu lubiu de vegnir si et en à tscheina. Suenter tscheina ha gl' ustier fatg ir 25 gl' umm vegl en nuegl a dormir en in pursepen, al giuven ha el dau ina stupenta combra et in stupen letg. La damaun, schi gleiti, sco ei ha pariu l' alva, ei il vegl lavaus e vegnius neu avon l' ustria, nua che gl' ustier haveva schon cazola. Igl umm vegl ha stoviu spluntar ditg et alla fin ei gl' ustier gnanc vegnius ora buc, sunder ha mo aviert il barcun e damondau, 30 … tgi ei seigi. El vegni per clamar il giuven, ha il vegl respondiu. Lez seigi schon lavaus et jus atut, ha gl' ustier detg. Quella gada hagi el giu bunna caschun de mitschar ded in compogn vegl e mitgiert sco el. Mo gl' umm vegl ha detg, el deigi arver; el sapi, ch' il giuven seigi buc jus senza el; et arvi el buc, laschi el vegnir enzatgi auter ad encurir ora 35 la casa. Cheu ei gl' ustier vegnius ora, ha arviert la porta e schau vegnir el en casa. Il vegl ha damondau, ch' igl ustier mussi il zimmer, nua ch' il giuven era e bucca bugien ha gl' ustier fatg quei Entrai en combra, ha il vegl anflau il bien giuven enta letg cun giu il tgau. Igl umm vegl ha priu il tgierp si dies et il tgau sut bratsch et ei jus aschia à Nossadunneun. 40 … Cura ch' el ei staus ella baselgia, ha el tschentau il tgierp sigl altar de Nossadunna e mess il tgau sisu. Allura ha el fatg ditg, ditg oraziun e tut en ina gada ei il tgau puspei sebuglius vid il tgierp et il
