 |
Questa pagina è stata trascritta ma deve essere formattata o controllata. | |
| 108 | Märchen |
femna1 veglia, ha ella schengiau alla mattatscha in ligiom et ha seza ligiau entuorn quel ad ella. Quei ligiom era aber tussegaus e schi gleiti che la mattatscha ha giu si el, eis ella dada vi. La madregna ei bein spert fugida à casa. Cura ch' ils schumalins ein turnai, han ei anflau la 5 mattatscha giun plaun e mess quella à letg. Vegnida neunavon han ils schumalins damondau la mattatscha, pertgei ella hagi schau passar enzatgi en casa. La mattatscha ha raquintau, co la femna hagi fatg ton not, ch' ella seigi buca vegnida su e co ei seigi ju cun ilg ligiom. Cun quei eran ils schumalins fetg malcuntents et han cumandau alla mattatscha de mirar 10 de schar vegnir en nagin, cura ch' els seigien ord casa; laschi la mattatscha vegnir en enzatgi, sche brassien els ella en ina cazetta. Ils schumalins ein allura ii daven. Strusch eran ils schumalins daven, sche vegn la madregna puspei sco femna veglia avon porta. La mattatscha ha mirau o da barcun e detg, ella laschi vegnir en nagin. Mo la veglia ha saviu 15 tschagular si e far bel bel; che la matatscha ha il davos schau en ella. Inaga en tegia, ha la madregna saviu parschuader la mattatscha de migliar in meil, ch' ella ha porschiu ad ella. L' emprema buccadina dil meil, che la mattatscha ha miglia, eis ella puspei dada vi e la madregna ei fugida digl esch tegia ora. Cura ch' ils schumalins ein turnai et han anflau la 20 mattatscha giun plaun, han ei saviu, ch' ella hagi schau vegnir en tegia la veglia. Els eran fetg vilai et han fatg cugl pli et il meins, sch' ei veglian barsar la mattatscha ella cazetta, ner buc. Mo ils biars ein stai per schar viver ella et els han mess ella enta letg e mirau tier ella, tochen ch' ella ei revegnida. Lura han ils schumalins detg in encunter lauter: „Diesch 25 de nus lein ira ord casa e dus statan cheu zupai enta letg!“ Detg e fatg. Dus ded els ein2 sezupai enta letg et ils diesch auters ein ii ord casa. Avon ch' ira giuedora han ei cummandau alla matta de schar vegnir en la veglia, cura ch' ella vegni e splunti. Strusch eran ils diesch schumalins giuedora, sche vegn la madregna puspei, vestgida da femna veglia e 30 splunta vid igl esch tegia. La mattatscha va ora e lei vegnir en ella. Cura ch' ella ei stada en stiva, han ils dus schumalins mazzau la madregna. … Ussa ha la matta saviu star cun ils schumalins entochen la mort.
86. Il paster et il ress.
Inagada podevan ei buca mantaner paster en in' alp. Tuts ils pasters, 35 che mavan en quell' alp, vegnevan mazzai ded in res. Mo suenter ditg encurir, han ei alla fin anflau in giuven, che ha encunter buna pagaglia sepladiu ell' alp sco paster. Quei giuven ei jus tier in fravi et ha fatg far in fest cun tut il fier, ch' el veva. Cun quei fest eis el lu jus ad alp. Oragiu sut l' alp er' ei treis curtins et en mintgin de quels er' ei in casti 40 cun in res lien. L' emprema sera, ch' il paster era ell' alp, ha il signun detg ad el: „Mira de buca schar ira ils thiers giu egl curtin dils ress, schiglioc ein ils thiers e ti piars!“ „Na, na, risponda il paster; „Mo pinai
