Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, II.djvu/131


Märchen 107

ora, ners sco in cotgel, ch' ins veseva nuot auter, ch' igl alv dils egls. Niessegner ha detg ad el: „Ti stos far il parlè!“ —

Da cheu darivan ils stands


85. La feglia-jastra.

Ina femna maridada haveva setigliau in det igl unviern. Ell' ei ida 5 giu en il curtin e schau dar giu il saun silla neiv e detg: „Jeu less, ch' jeu survegness ina mattatscha, aschi cotschna sco il saun, alva sco la neiv et ils cavels aschi ners sco il cotgel!“ In temps suenter ha ella survegniu ina mattatscha, sco quei ch' ella haveva giavischau, che haveva ina calur alva sco la neiv, cotschna sco il saun et ils cavels ners sco il 10 cotgel. Mo la mumma ei morta et igl umm puspei maridaus. La madregna pudeva buca ver la mattatscha et ha camondau ad in catschadur de manar ella en in uaul e mazar ella. La lieunga duei el purtar ad ella; sinaquei … ch' ella seigi sigira, ch' el hagi mazzau sia feglia jastra. Obedeivels alg camond, ha il catschadur priu la mattatscha e manau quella ora en in 15 uaul. Cura che la mattatscha ha viu, ch' il catschadur voleva mazzar ella, ha ella rugau il catschadur de buca far quei. En quei moment che la mattatscha rugava, eis ei iu sper els vi ina uolp e quella ha detg al catschadur: … „Mazza mei enstagl la mattascha!“ Il catschadur ha mazzau l' uolp, ha tagliau ora ad ella la lieunga e purtau leza enstagl quella della 20 matta alla madregna. La mattatscha ha el schau liber. Ella ei ida ditg per gl' uaul entuorn et alla fin eis ella arivada tier ina tegia oradem quel. Ell' ei ida en e cheu eran siat cups cun latg e siat tigliors cun in toc paun sin meisa. Ella ha ruis ina buca pleina giu da mintga paun e buiu in sitg latg or' da mintga cup. Sper la meisa er' ei dudisch letgs. Ella ha 25 fatg giu tuts quels in suenter l' auter e va lu en egl davos de quels. En cunter sera eis ei vegniu dudisch schumalins en1 quella tegia. In suenter l' auter han ei entschiet a dir: „Ei gliei ruis in toc giud miu paun; ei gliei buiu in sitg ord miu cup.“ Cura ch' els ein ii à letg, han ei puspei detg tuts: „Miu letg ei fatgs giu!“ En il davos letg han ei anflau la 30 mata, che durmeva2. Quel, che maneva en lez letg, voleva buca schar star la mattatscha cun el. Mo ella ha detg, ei drovien buca temer ella; ella fetschi nuot de laid e sapi far ad els per casa. Sinquei han ei schau star ella. La damaun, cura che la mattatscha ei lavada, han ils schumalins … detg ad ella, ella deigi far per casa e lu veglian ei salvar ella. 35 La matta era cuntenza de quei, et ei stada tiels schumalins. Avon ch' ira guiado han ei detg alla mattascha, ella deigi mirar de schar vegnir en nagin, toc' els seigien daven. Cura ch' ils schumalins ein aber stai daven, eis ei vegniu ina femna et ha spluntau ditg vid igl egl. Quei era la madregna, che veva sevistgiu de femna veglia. La mattatscha voleva 40 buca schar vegnir en la veglia; mo quella ha fatg ton ditg e ton not, ch' ella ha schau vegnir en ella. Cura che la madregna ei stad' en sco

  1. ed. eu
  2. ed. durmevea