Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, II.djvu/125


Märchen 101

emprender de vegnir in bien marcadont.“ Il bab dil giuven era da quei contents. El dat à quel biars daners et il giuven semetta cun siu aug sin viadi. Essent stai passai la mar, vegnen els ina sera en ina gronda ustria sur notg. Durond l' entira notg ha il Pieder udiu in um a bargient, pliront e schement et ha nuota saviu dormir. Lautra damaun damonda igl 5 ustier Pieder, co el hagi dormiu. El rispunda: „Jeu hai dormiu fetg mal. L' entira notg hai jeu udiu a bargient e pliront sgarscheivel. Jeu sai bucca capir, tgei quei ei stau.“ Igl ustier di sin quei: „Quei ei in um, ch' ei morts avon pauc temps e che ha per sia atgna quolpa schau spiarder ils deivets.“ Cheu di Pieder: „Con custass quei, per pagar giu il deivet de 10 quel?“ „O, quei quosta tons e tons melis.“ El paga ils deivets de quel, ch' era morts et ins ha mai pli udiu canera. Udent igl aug quei ha el sevilau sgarscheivel sin el, che el mondi e detti ora tons daners malnizeivel. Arivai à casa ha el raquintau il cas al bab de Pieder, il qual ha era puplau sgarscheivel e detg, che sch' el fetschi aung inaga semegliontas 15 caussas, sche deigi el bucca comparer pli en sia casa. Denton han els concludiu … d' empruar aung inaga e prender il giuven cun el. Gleiti suenter ei igl aug puspei ius en tiarras jastras et ha priu il Pieder cun el. Da lauter maun della mar ein els vegni en ina ustria isolada sur notg. Cheu ha Pieder puspei l' entira notg nuota saviu dormir. L' entira notg ha el 20 udiu duos femnas a fagient canera. Baul cantaven quellas e baul rievan ellas e baul bargievan1 e pliraven ellas. La damaun damonda igl ustier el, co el hagi dormiu. Pieder ha detg: „Jeu hai tutta notg nuota saviu dormir. Trasora hai jeu udiu duos femnas a cantont ne bargient. Tgei ei po mai quei; tgei ha quei de muntar?“ Igl ustier rispunda: „Quei ei duos 25 giuvnas feglias dil retg de tala e tala tiarra, ch' ein tras ujaras vegnidas engoladas e sesanflen cheu sco sclavas.“ „Savess ins bucca cumprar liber quellas?“ domonda Pieder igl ustier. „Mo bein;“ rispunda quel; „mo quei vegn a custar ualti bia.“ Pieder va tier il retg de quella tiarra et ha giest tons daners, ch' el ha saviu cumprar liber las giuvnas. Quellas giuvnas ein 30 selegradas zun fetg, han engraziau ad el et engirau de mai pli vuler bandunar … el. Vegnent aber igl aug sisu quei, eis el ius à casa persuls et ha schau il giuven anavos. Quel astgava bucca pli turnar à casa tier il bab. El ei ius cun las duos giuvnas en in' autra tiarra. Quellas savevan bein surcuser e fadigiaven debia; el mava mintgadi à dis et aschia setergievan 35 ei atras. Suenter in onn circa di la feglia gronda dil retg à Pieder: „Tscheu, pren quella scatla e va en talla tiarra e domonda suenter, sch' ins enconuschi buc il maletg, ch' ei sin quella scatla!“ Pli bia ha ella nuota detg. El ha priu la scatla et ei ius et ei vegnius en quei marcau, ch' il retg habitava e staus sur notg en ina ustria. L' autra damaun muossa 40 Pieder la scatla agl ustier e domonda, sch' el enconoschi il maletg, che seigi sin quella scatla. Quel sesmerveglia e di: „Mo gie; quei ei il maletg de nies retg.“ Pieder domonda sin quei in' audienza tier il retg et ei vegn

  1. ed. bargievau