Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, II.djvu/123


Märchen 99

78. La pagaglia.

In giuven, che mava ad encurir de fadiar, ha entupau ina gada sin via in umm, al qual ei era grad avon in mument vegniu tagliau giu in' ureglia. Il saung mava aunc dalla vesta giu, aschia ch' ilg umm fagieva si ina tresta tschera. Il giuven empiara quei disgraziau tut commuentaus, 5 co el seigi vegnius privaus da si' ureglia e pertgei raschun. Quel di: „Ach!“ Jeu fuvel sepledius tier in pur fumegl e zvar aschia, che quel che savilava igl emprem, stueva schar tagliar giu in ureglia. Vegnent jeu aber malamein tractaus, podevel jeu buca seretener de savilar et jeu hai aschia obteniu perquei mia pagaglia.“ Il giuven di sin quei: „Schon bien! Jeu vi pia 10 mirar, sch' jeu sun bucca el cass, de far savilar quel!“ El va e sepladescha tier il pur. Igl emprem di ha il pur schau ir el à scuder tut persuls cun in miseravel solver. Vegnent aber miez di e nagin voleva vegnir neunavon cun gientar, pren il giuven in sac, emplanescha quel cun graun, va en la vischinonta ustria e dat quel lau per in gientar. Il pur, il qual haveva 15 schon observau quei, ha tartgau tier sesez: „Aha! Quei tscheu ei in auter kerli! Tgei duei jeu era dar de luvrar à quel? Scuder sai jeu buca schar pli el, schiglioc fetsch' jeu pintga racolta; jeu vi termetter el egl uaul per lena, cheu sa el pauc far il davon davos.“ Il fumegl pren pia quater cavals e va en igl uaul. Havent el lau fatg carga, semetta el sin via per turnar 20 à casa. Sin via entaupa el in viturin cun quater miserabels asens. Grad gartiau! El empiara il viturin, sch' el vegli buca dar ses asens per quels cavals. Il viturin rispunda: „Bein, bugien gliez!“ Sinquei scomian els cavals et el vegn plaunsiu a casa. Vesent il pur cheu quater miserabels asens enstagl ses quater stupents cavals, empiar' el il fumegl: „Mo, nua 25 has ils cavals?“ Il fumegl di: „Lezs hai jeu vendiu, savileis forza?“ Il pur rispunda: „Na; na!“ Ussa savev' el buca pli, tgei dar de luvrar à siu fumegl, denton ch' en sesez ardeva la gretta. Avon sia casa havev' el in sgarscheivel toc plonta, la quala el havess bugien pinau entuorn e perquei comond' el in di al fumegl, de prender ina sagir e pinar entuorn quella 30 plonta. Il fumegl ha obediu promptamein. La sagir tagliav' aber à siu sen buca grad bein et el di: „Jeu stoi mular si empau la segir“ e tila; pliras gadas cun il taglion encunter in crap, aschia ch' el ha totalmein giu lavagau la sagir. Vezent il pur quei, vegn el neutier e di: „Tgei fas cheu? Aschia mol' ins buca si sagirs!“ Il fumegl empiara: „Savileis forsa?“ 35 Il pur ha detg sforzadamein: „Na!“ Ussa vesa il pur, ch' ei nezegiava buc auter, che dar in' autra sagir e di al fumegl: „Va cheu si, sut letg en eis ei aunc duos sagirs.“ El va. Cura ch' el ei staus en stiva, gresch' el aunc anavos e domonda: „Omisduos?“ Il pur respunda: „Gie; gie!“ El pren las sagirs e bastuna si la patruna e la fumitgasa bunamein sin la 40 mort. Finalmein vegn el giuadora e tuorna ha dar pir, che mai cun quellas sagirs encunter il crap. Vesent il pur quei, eis el vegnius malidis.