Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, II.djvu/101


Märchen 77

schi tresta. Suenter ch' els han giu udiu de lur mumma la sort della sora, han ei giu negin ruaus. Il fra vegl ha priu il pli bi cavagl, ch' ei vevan en nuegl, et ei ius ad encurir il prenci dil sulegl. Suenter liung, liung viadi eis el arrivaus sper ina casa gronda et aulta, nua ch' el ha ligiau siu cavagl spella porta. Cheu ei vigniu ora ina dunna, e quella ha detg, 5 el deigi ira cun siu cavagl en nuegl; cheu verteschien ei bucca cavals; suenter ch' il giuven ei ius cul cavagi en il nuegl speras, ha la dunna emprau, tgei viadi, ch' el hagi schiglioc per meuns. „O, jeu stoiel ir ad encurir1 mia sora, ch' ei maridada cul prenci dil sulegl!“ ha il giuven dau per risposta. „Lu eis ti miu fra“; ha la dunna detg sin quei, et ha embratschau 10 … el. Domisdus ein lura i tiel prenci dil sulegl. Quel ha il giuven rugau, de schar vegnir la sora in di à casa e visitar eunc ina gada la mumma. „Quei vi jeu schon schar“, ha il prenci dil sulegl rispondiu, „sche ti partgiras in di mias nuorsas. Per enzena, che ti hagies aber partgirau, sco ei auda, stos ti purtar la sera de quei, che las nuorsas 15 maglien, ad à mi!“ Il giuven ha tartgiau: „Quei ei bucca grev,“ et el ha l' autra dameun bein marvegl priu las nuorsas dil prenci dil solegl, et ei ius cun quellas. La montanera ei bein gleiti arrivada tier ina termenta val las nuorsas han saviu ira bein e senza fadigia tralla aua, che flussiava pella val giu; il giuven saveva aber bucca, co vegnir tral flim. Vesent 20 las nuorsas vi da tschei meun l' aua, ch' il pistur steva annavos, han ei termess … vi duas dellas nuorsas veglias, e quellas han dau d' entelir al giuven, el deigi sepegliar vid lur cuas; aber ei muncava la curascha al pistur, et el ha buc' ughiau de far, sco las nuorsas levan. Tocca sera ha el spitgau vi da quei meun la val, e turnont las nuorsas puspei anavos, ha el sdrapau 25 empau pastg e mess en sac, tartgiont, quei hagien las nuorsas bein magliau. Arrivai tiella casa dil prenci dil sulegl, han las nuorsas fatg ina reverenza, igl emprem al prenci, suenter à sia dunna, e per il davos al pistur. Quel ha lura mussau il pastg, ch' el veva en sac, al prenci. „Quei maglien mias nuorsas buc!“, ha aber il prenci respondiu, et il mat ei ius trests à casa. 30 Sin quei ha il frar meseun voliu empruar, co ei mundi cun el de pertgirar il rosch nuorsas dil prenci dil sulegl. Mo era el ha bucca giu la ghigliardia2 de sepigliar vid la cua dellas nuorsas, et ei restaus anavos. La sera ha el fatg enzitgei feglia, mess quella en sac e purtau al prenci dil sulegl. Il prenci dil sulegl ha, vesent la feglia, detg: „Ti has bucca partgirau las 35 nuorsas, e stos ir' à casa senza la sora!“ Turnont era quei frar senza la desiderada anavos, ei il giuven ius per encurir la sora. Suenter bia dis et onns viadi eis el vegnius avon la casa; nua ch' il prenci dil sulegl steva. Sia sora ei era vegnida ord casa, cur ch' el ha voliu rentar il cavagl; et il prenci dil solegl, udent, tgei el vegli, ha fatg ad el la madema propositiun, 40 … sco à ses frars. Cull' alva della dameun ei il giuven ius cullas nuorsas; aber vignient els tier igl ual ella val, ha el seschau trer dell' aua vi dalas nuorsas veglias, ch' ein turnadas per el, sco per ses dus frars.

  1. ed. eucurir
  2. ed. ghigliar dia