Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, I.djvu/90


Anatomia dil svìaz 33


fussan vêras, sco tei & ils teas cumpoigns, teneids auaunt agli pieuel schi stuess enten las ligias mai esser stau la vera crettá, dal’antscheatta dil mund antoccan la vossa gloriusa vegnida della religioun Caluinistica auaunt ver 80. onns? la qual chiausa sche vschia fuss; schi voless ieu dalounga dauantar Caluinist; perchei che credent ieu quei che auaunt quattor dischtschient onns ei carteu enten las ligias, schi stuess ieu ad auters antocca l’ãtscheatta che pieuel ei stau enten las ligias hauer carteu faulsameng; & cuntutt volend ieu vegnir salf sueinter voss mainig, schi stuess ieu ad auters vegnir da vossa nouella cretta; aber ieu creig vess, che tei & ils teas cunfrars haigiã taũt ardameint a gir antaniẽ blasphemias; siontche vusez stuessas enten [pag. 189] questa guisa cundemnar tutts ils voss pardauaunts, per non hauer hugieu la vera cretta.

Aber per far alla curta, dacoca non ei la verdad ch’ils noss pardauaunts seigian staus enten errur della cretta, vschia non ei la verdad che la tia eretta [cretta] seigig la vera: biffg sulettameng per quest poing sonder da tutts ils auter artigels: & cun quest vegn ieu a respõder allas tias citatiouns or della scrittira & bein or da prepiest. & primierameng alla prima da S. Gion. c. 6 v. 6 — nua ch’el gi sueinter tia vpinioun. Il spirt ei quel che viueinta, la chiarn nizeigia nagotta, ils meas pleids che ieu vus hai tschantschau ean spirt & vitta. Nua plaida qui Christus ni da bocca dil chierp, ni da bocca dal’orma? sonder respõda na mai à quels che ne carteuan als seas pleids, sco el sez gi entil vears che veã sueinter, che gl’eran da quels che na [pag. 190] carteuan; & cuntutt che quels eran carnals, & antelligieuan sueinter il puder & forza natirala, et biggia dalla pussaũza & verteu da Deu: sco schett Christus a S. Peter: Matt. 16. chiarn & saung na ghi han reuelau; quest ei; la pussaunza & antallegg human, non ghi han quest fagg a sauer sonder il meu babb da tschiel. & S. Paul, gl’hom animal, na pò entallir las chiausas da Deu; quest ei, la natira na pò da se seza hauer quella forza d’antallir verameng cun la cretta sainza agid & grazia da Deu: cuntutt cura che Christus gi; la chiarn nizeia nagotta, na vult antallir la chiarn; sonder il sqirt carnal, quest ei, la natira, ner cretta suẽter il antallegg human schigliog, na hauess el bein gigg, sch’in duuess antalir sin la sia chiarn: laqua la nagin na pò gir che ella nizeigig nagotta ear materialmeng, siont che trâs quella nus hauein [pag. 191] ratscheueu la redemptioun: & cuntutt fennani questa resposta a Christo, il qual ils respondet che la pussaunza, da Deu, fuss spirt & vita, quest ei, che agliui na fuss imposseuel da far quel ch’el haueua gigg, second ch’il Prophet Dauid gi. Psal. 109. ch’el ha gigg & ei fagg el ha Cumondau & ei schgifeu. cũtutt Christus ch’era vêr Deu & vêr Carschgiaun, hauet gigg che fuss sià chiarn & seu saung, schi stò igl esser dauantau sco el hà gigg; perchei che tutta quei ch’el gi & cummonda, stò esser fagg & dauantau: & che vschi dauentig, ei che seas pleids ean spirts & vitta quest ei pusseint da far tutta quei ch’aglioi plai. Cuntut pò scadin vêr co ti prouas la tia Romanische Forschungen IV.