 |
Questa pagina è stata trascritta ma deve essere formattata o controllata. | |
740 Giachen Caspar Muoth
95 Il castellan sepeglia bein vid il pusalau,
Setegn e fa l' emprova de revegnir empau.
Mo gleiti sesnuescha siu tgierp de tala sort,
Ch' el crei de ver presenta la desperada mort.
Ed enaquella tschaffa siu cor desperaziun,
100 Ch' el seglia si e buorla, sminont la perdiziun:
„Canaglia smaladida, stei si! levei sin peis!
Il tschorvament dils paders ei gie negliu perpeis.
[p. 43] Stei si gienira stria, bargada de poltruns!
Nus lein untgir ord via als smaladi striuns.
105 „Allè, pigliei curascha! nus vein aunc bia castials.
Allò, pinei cavesters e sialas pils cavals!“
La sala resunava dal grir e smaladir,
Ed in suenter lauter entscheiv' a revegnir.
Las neblas d' in urezi surtrain il firmament
110 E creschan, radunadas d' in suffel vehement;
Cametgs e tuns terribels sagiettan ellas vals,
Cu' ls cavaliers semettan cun prescha sils cavals.
E giu da Cavardiras els vegnian a sparuns,
En fugia desperada per caglias e per funs;
115 Els vegnian sillas rivas dil Rein, il furibund,
E tut la cavalcada secatscha silla punt.
E stont amiez de quella, — sesluccan sias clavs,
Sesparta la paleunca, sesfraccan sias travs,
Untgeschan sias sutgias — e derschan sballunont
120 L' entira cavalcada giu funs il Rein spimont.
Uss ha Victor, il preses, calau de guvernar,
De spender cun muronzas las raubas digl altar.
Mo ina vusch gareva, curdont la pun de part:
„Ti has raschun, o Placi, — mo gliei uss memia tard.“
125 Sils cons de Disertina, uss varga melli onns,
Terlischa aunc la claustra, risdont dals perdavonts,
Ed en las simplas zellas floreschan aunc vertits
De Sighisbert e Placi, dus nobels eremits.
