Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, I.djvu/336

La Veta da Sointgia Genoveva 67
III.
IV.
ei Seigi ina providenzia da
Diu a partticulara [p. 71] favur Da
Diu, ett tras quei ha ela
purtau Neu tier igl Afon, — 5
— — — — — — a leu
ha 'l ton gig tatau, Che ell ha Survigniu
… — — —
— — — Empau Chraftt a vetta;
a muertt questa gronda gracia, 10
e perticulara favur da Diu ei
genoeva talmeing Salagrada,
… Che ela Cun dulschas larmas
… de legermen Engraziau
Diu Cun tutt — Siu Corr, ett 15
Rugava era Diu, Che el duess
Continuar Conttinuameing
quella Sia Niebla providenzia;
Cho quei ei Era davanttau; 20
pertgei Che aschi gig Scho
genoeva Ei stada entten
igl desiertt ei quela Tscharfa
mingia gi vignida duess
gadas igl gi per spisgenttar 25
Cun igll laig [p. 72] Quei
pauper Afon. —
quei seigi ina providentia —
— à particulara favork de
Diu; et tras quei ha ella
purtau nou tier ilg Affon, et
mes vid las tettas Della Ciarva,
— — — ilg qual Affon à lou
ton dig tetau ch' el ha survagniu
… enpau Kraft à vytta,
muort questa gronda Gratia
à particulara favur de Diu ei
Gienoveva talmeing selegrada,
… che ella cun dulschias larmas
… de legrament Engratiava
… Diu, Cun tutt igl siu
Cor, et
rogava era [p. 39] Diu, che el Doves
Continuar a Continuameing
questa sia niebla provide[n]tia;
scho ei quei era daventau,
pergiei che schi dig che Gienoveva
… ei stada Enten ilg Desiert
ei quella Cia[r]va mintgia dy
vegnida duos gadas, per
spisgientar Cun ilg laig