Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, I.djvu/188


Consolaziun della olma devoziusa 1690 131

Siu fritg ei buns, & ha vertit,
Da mantaner con siu agit,
E conseruar la vita,
L' eï generòs, l' ei virtuòs,
25 De quei ha nin dispitta.

Funs en la tiarra stenda giu,
Quest bi Pomêr da Dieus scafiu,
Sia ragish zund bialla,
Quest fundament dat a gli lenn,
30 Tutta vertit novialla.

Bials ei il fritg, biall' ei la flur,
Biall' ei la romma, à la verdùr,
Quei tutt stat in onn ora,
Gl' ei tutt cargau, tutt bein fittau,
35 Cau nina causa mora.

In zard è niebel à bien fried,
[p. 219] Per tutt se rasa zund da ried,
Fa bein à tgi che freda,
Tutt senta gust è grond volust,
40 Tgi de fredar prend peda

In tal Pomêr shi bij è grond,
Che stat adina sur tutt onn,
Tgi vult enflar sin tiarra,
Nu ei in tal, che seig' dual?
45 Gagliardameing empiarra,

Nu seig' in tal grond bi pomêr,
Iau hai enflau sh' vom ch' en èr,
Pomêr da Primavera,
Gie bucc' in tal che seig' dual,
50 Mo in che vargi era,

Il Patriarch Sointg Benedetg,
Ei quei pomêr che iau manegg,
La plonta della vita,
Dious ha plantau è creshentau,
55 Da quei negin dubitta.

Cur se dumbraua quater cient,
[p. 220] Et aunc oggionta sin bien quint
Ei stau la sia enciatta,
Siu vegnir nau, ei era staus,
60 Da gronda niebla Slatta.

Quel si creshett da dij á dij,
Siu cor el er' alzaua si,
Da bien ent bien el mava,


Tgi che veset quest Aungellet,
65 Giu d' el se smarvegliaua.

De ons quattordesh cur' ch' el ei,
Dil mund ils prigels shon el vei,
Enceiva prest de quel sbittar,
Prend von sesez, ô bein perderts,
70 De bucca shar se engannar.

Ent in desiert Sublac nomnau,
Treis ons ha el lau se zupau,
E soinggiameing viueua,
Roman solet, de quei savett,
75 Ch' à gli la spisa deva.

Ha quest Pomer bein se fermau,
[p. 221] E las ragishs zund lunsh resau,
Vult per quei Dieus el palesar,
Il mund entir quel sez sa dir,
80 Che pli à pli el seig' friggiar.

Ha dodesh Claustras bagagiau,
Et era quellas confidau,
A dodeshs dils sees giufnals,
De grond' bontad è soinggiadad,
85 Hauent il mund lur bucca tals,

Sil' cuolm Cassin ei el lur tratgs,
E zund grond frigg ha er lau faig:
E biaras olmas convertiu,
Zũd biars pagaũs ha fatg christiaũs,
90 Tier il ver Diu tuts quels voluiu.

Ei era staus in ver Profet,
Tutt ils discús el dir sauett,
Sco era tutt il de vegnir,
El paun è glass, tgi mai quittass?
95 Il tissi vesa è sa dir,

Il Totilas Tyran crudel,
[p. 222] In vm cun siu vesggiu tier el,
Tramett, è vult siu spirt prouar
Enconoshett il Soing, è shett,
100 De ent nof ons la mort speggiar.

Cur el sissonta ons ha giu,
A dus aunc tier, sh' ha Dieus voliu
Quest bi pumêr er' transplantar,
En tal cortin, nù senza fin,
105 El possi semper se legrar.