Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, I.djvu/162

La Passivn de nies Segner 105 faig coseigl de pigliar Iesum cun in list, â dil mazar. Aber ei temëuen igl pieuel, â scheuan bucca silla Fiasta, per quei chei vegnig buc in vfrür denter igl pieuel. Lura fò Iudas Iscarioth in dels dudisch jus tier quels parsurs dels spirituals per enterdir el, â metter â mauns â dels, â schet tgei leits â mi dar, scha vi jau igl metter â mauns â vus? â cur chels venan quei 5 udiu scha fouan ei lêtz, ad han emparmes â gli trenta daners, ad el ei sa cuntentaus â dels da quei far. A caudanuia [p. 2] enquerit el commoditat da poder igl metter amauns senza nagina canera. Sigl emprim gy azimorum … [quei ei dils pauns senza lauont] sil qual stoueua vegnier mazau igl Tschiot per far unfrende, een els Iuuenals y tier Iesum, â schenan â gli, 10 nu' vol ca nus meien â paregiar â tgi igl Tschiot da Paschgias da magliar? ad el tarmetet dus da sees Iuuenal Petrum â Ioannem, â schet, meit, â paregeit â nus, ca nus pudeien magliar. Els schenan nu' vol ca nus parigeien; … el aber schet, meit ent' igl marcau, pertgei perneit mira, cur ca vus vegnits ent' igl marcau, scha vegnits entupar in hum portont in vaschi cun 15 aua, â mei enta la casa suenter el, nua chel va, â scheit â gli Bab da Casa, igl Meister ha gig igl miu temps ei nau tier, Iau vi far paschgias cun mees Iuuenals tier tei, nu' ei igl cumach da tscheinar, ca jau maglig igl Tschiot cun mees Iuuenals: ad el vên â vus â mussar in gront Saal fitaus, lau parigeit â nus. Sees Iuuenals aber manen, â vegnenan ent' igl 20 Marcau ad anflanen sco el ha giu gig adels, ad han parigiau la paschgia. A cur chei fò sera, schei Iesus vegnius, â schentaus â meisa cun ils dudisch Apostels, â schet ad' els; jau hai con gront gargiamẽt garegiau da maglar quest Tschiot cun vus, onch' jau andirig, pertgei jau gig â vus, ca caudanuia … veng jau bucca maglar pli da quei: entou'[c] ei vegnig complaniu ent' 25 igl Reginauel da Diu: ad el prent igl [p. 3] Calisch, ad ha engrazgiau â gig, perneit quel, â pertgit denter vus; pertgei jau gig â vus ch' jau veng buc â beiuer igl Frig da quella vid [oder vegnia] entrocca egl igl Reginauel da Deus vên ch' jau veng â beiuer in nief cun vus ent' igl Reginauel … da miu Bab. Cur ca Iesus sauet, ca sia hura fuss vegnida, chel 30 vomig or da quest munt tier igl Bab: sco el veua teniu char èls sees, … ca fouan sigl munt, scha el taniu char els entocca la fin. A suenter Tscheina cur ch' igl Demuni vet schon mess ent' igl cor ca Iudas Iscarioth enta[r]deschig Iesum. Sauent Iesus, ch' igl Bab á gli vês dau tuttas caussas enta maun, à chel fuss vegnius ora da Diu, à turnas tier Diu, fo el lauaus si della 35 Tscheina; trag ora sia vestgiadira, priu in lanziel antuorn el à mês aua enten ina butschida, entschiet à lauar els peis, dels Iuuenals, à schigientar cun quei piez, chel veua entuorn el. Lura vegnet el tier Simon Petrum, à Petrus gi à gli: Segner deis ti lauar mees peis? Iesus respondet à schet à gli: quei ca jau fetsch saas ti ussa buc, suenter vêns ti aber à sauer. Lura 40 schet Petrus ti deis mai lavar mês peis: Iesus respondet à gli, scha jau veng bucca lauar tei, [p. 4] scha vens ti bucca hauer part cun mei. Gi Simon Petrus, ô Segner bucca ma els mês peis, sonder era els mauns, à igl tgiau.