 |
Questa pagina è stata trascritta ma deve essere formattata o controllata. | |
| 52 | Steffan Gabriel |
Lg ei tut vargau bein baulde,
Sc' ün zuffel nechiamenc,
[p. 263]. Sc' utschels, ca sgolan aulte,
Sc' ün siemi narramenc.
125 O ve, o ve uffierne,
Fuss' nus po stai scaffi
ün bof, rusc, Serp, ner vierme,
Fus nus po mai naschi.
Vus paupers smaladieuse,
130 Quei ei tut memma tard,
Vus veits sbitau' lg ver Deuse,
Cuntut meits en la mort.
Quest seie a vus cantaue,
Chars frars, ad er' sarurs,
135 Tumeit Deus cun quitaue,
Vus tuts purs, a Signurs.
Il vêr sulaz da pievel giuvan, Basel da Joh. Jacob Genath. 1649. [p. 264]. Co Abraham ha maridau siu filg Isac. Gen. 24.
M. L(ucius) G(abriel).
CUR Abraham let maridar
Isac ilg char filg sieue,
ün sieu fumelg ha 'l faig clummar,
Ilg qual tumeva Dieue.
5 Ha faig girar, ch' el velgig ir
En terra d' sês parentse:
Ad Isac dunna anqurir,
Cun bels lagreivels dunse.
Ilg survient quel ha girau:
10 Diesch kemelthiers ha' l prieue,
Cun beara rauba quels cargau,
Ad ieus en num da Dieue.
Mà en Mesopotamia,
Vangit sper ün marcaue:
15 Lou sper ünn' aua ruvassà,
Deus ha 'l da cor rugaue.
O Deus la Spusa musse ti,
Ca ti has urdanaue:
La filgia, cur jou gig à lgi,
20 Mi dai da beiver aua:
[p. 265] Ad ella porscha l' au' á mi,
A gi, Iou vi latierse,
Scha quei fuss adachar á chi,
Buvrar tes kemelthierse.
25 Scha possig jou lur antallir,
A fermameng serrare,
Ca quella seig sagir, sagir
La dunna d' Isac chare.
Dantont ca el figet sieu rieug,
30 Vangit or d' ilg marcaue
Bein ünna filgia en quei lieug
Cun ün vaschi par aua.
La filgia fò fitada bi,
Fitada cun beltezia,
35 Cun castitad, ad auter pli,
Cun gronda pardertezia.
Cur ella vet lou aua prieu,
Lev' ella bault turnare
En casa d' ilg char babe sieu,
40 Sin gassas bucca stare.
Ilg survient l' ha salidau,
Da beiver dumandaue.
Da beiver bault lgi ha la dau,
La seit á lgi stizaue.
45 [p. 266]. Iou vi tes kemelthiers buvrar,
Bein bault la filgia schette:
Ad el laschà quei daventar:
La filgia lgi plaschette.
El vet sin quella grond adaig,
50 Sin tutta sia manonza:
Fo leds, sa smarvilgià d' ilg faig,
A veva bunna spronza.
El schet, Ah bella filgia gi,
A cui ti audas tierse?
55 Parness tieu bab mei bucca si
En casa, cun mês thierse?
La schet, Mieu bab ei Bethuel,
Sch' ti vol ta cuntentare,
Schi vi jou bein plidar cun el,
60 Ch' el ven albierg chi dare.
Ilg survient ha s' anclinau,
A Deus en tschiel ludaue,
Argient, ad aur ad ella dau,
Ad er fich angraziaue.
65 Rebecca lur a casa mà,
Fo leda tutta via,
Alg bab quei faig tut si dumbrà,
Ad à la mumma sia.
