Pagina:Carletti - Poesie friulane.djvu/62

48


muàrte par duçh i çhamps! Di chèst orènd insiùm
liberàinus e fàid che nus svèj il barlùm
da l’albe! Ma se un siùm nol è; se sól al règne
l’Anticrìst sçhadenâd fra i ùmign, e ur insègne
dòme l’òdi e la strage; se pur il Nimì antìg
nus sta parsóre còme la spade dal çhastìg;
- oh par la flór dal nòstri sang spandûd su di chèste
tiàre, par chèl che vin patid e che nus rèste
di patì, par lis làgrimis dai pìzzui che no san,
par l’angòsse des maris che ur spàsime tal flanc
un’altre vite grame, — oh Signór di justizie
judicàid la supiàrbie, il furór, la malizie
che nus àn puartâd ca! De ruvine che a plèn
sin çhapâds sot, salvàid la semènze dal bèn
tal mònd! oh fàid Signór, che la semènze sante
si nudrissi di tant sacrifizi, di tante
passiòn, par duçh i sècui! fàid che germòj tal fóns
dai curs, e che fiorissi fra lis generazións,
in eterno! Noàltris, ’e puartarìn la çhamec
dal mal, fin che condûs la nòstre sòrte. Amen!"