 |
Questa pagina è stata trascritta e formattata, ma deve essere riletta. | |
| 47 |
Le viódin i pastórs de Scriture, ma istès
no bandònin il clip de casère; ne i rès
d’Oriènt si vóltin, ne jèscin dai lór çhisçhéi
par invijàssi in file, crofâds sóre i caméi,
daùr i ràis d’arìnt che sflamìjin fra il nûl...
Ma i ùmign che no àn rèquie di passiòn o di dûl,
e che còntin ògni òre al ribati de stèsse
pène, di dì e di gnòt, ’e si jèvin in prèsse
par chasài e par vilis e par citâds, e van,
c van, e còme ufiàrte ’e puàrtin duçh in man
la lór tribulaziòn: "Oh Signór di speranze
e di misericòrdie, oh ùniche fidanze
nòstre, uardàinus! Vó, che sés l’ajud e sés
il braz che nus sostèn di çhadé sòt il pês
de néstre crôs, uardàinus! Oh vó, stèle impijade
sul pònt dal uragàn, se nus manche la strade
di sòt i plds, uardàinus! De misèrie e dal frêd
che vés scielzúd par scune, bambìn Gesù viodéd
il dolór des creaturis, che nuje no’ consòle
plui cajù, e viodéd, viodéd la néstre pròle
