Pagina:Carletti - Poesie friulane.djvu/28

14


déntri la tazze al tarlupave; ma,
cui pugnùts su la muse, la frutine
durmive fìs, e la nòne tornà

striscinànd i scarpèts fin in cusine.
Vève dit jé di móvisi, ai nuvìz,
che la frute sarès restade buine.

Cumò dovève tindi dòi pansìts,
e disbratà la tàule, e mèti vie
i rusumùis, saborà fur i stiz

dal fug, lavà chèl pôc di massarìe,
pò, sbassâd il petròlio, cussì a scur,
fà cuàtri fiàrs di çhalze par Marìe.

Ma ògni tant la pijave un gran lancùr,
e còme j’ montà al çhâv une fumane,
par no colà dovè tignissi al mur.