Pagina:Carletti - Poesie friulane.djvu/25


1


vóli di fug, graziute, movimènt:
cumò insume che jèscin in spadine,
ògni pivèle ’e jé plui gajarine,
fate di puéste par tirà a çimènt.

Pur, se gratàis chéi çerviéi di parùssule
sòt la cròste, giavâd un tic di bàtule,
no çhatàis, ch’’o mi ’suàrbi, nuje in fóns.

Ce dìsio mai? ’E çhatarés, sì, càspite!
in duçh stampade la gran stème nòbile,
la stème antighe: un bièl par di... bragóns.

III.

’E jé cussì. E no cónte se il miò sbròc
us pari efièt di rude gelosìe,
parcè che, sènze piardi la matìe,
il prim pél lu ài piardûd ch’al è zà un tòc;