Pagina:Carletti - Poesie friulane.djvu/113


99


Mi sój dismòt! Pur ançhimò, ti zuri,
’o sint svampì il savór di ché bussade,
e mi tòrnin chéi çhants; e mi sgrisuli,
ançhimò, di che strènte spasemade.

Ma tu? ma tu?... Di band ti spìi te lûs
dal vóli, scrutinànd: no mi rijès
di lèjti déntri. Fórsi no tu vûs
ch’ ’o sépi se tu às fat chèl siùm istès?