380 | t. campanella |
fecit ut exiret, me liberasset, quando Colophonem omnibus scientiis syntagma de saeculis saeculorum absolvebam. Et dum iterum Romae, et si summo pontifici sapientissimo carus, edere opera divinitus acta laboro — divinitus dico, quoniam ad Deum doctorem, non ad me nec ad hominem quempiam vocant mundum, — iterum persecutio invadit me, toto mundo teste, innocentem, donec ad liberrimum Galliae christianissimae regnum portentoso quodam fato me venire cogit.
Obtuli fructus primos invictissimo regi ad fidei patrocinium, hoc tempore necessarios prò atheismo, gentilismo et haereticisino profligandis. Hanc enim curam regi Gallorum ab initio iniunxit Deus, tanquam primogenito ecclesiae suae filio ac Messiae dextero brachio. Aliud opus De sensu rerum ad naturae arcana et magiam physicam et moralem pernoscendam non ineptum, eminentissimo cardinali duci, naturae et artis secretano, dedi. Ratio nune postulat ut Excellentia Tua a me munus acciperet, tum quia musarum es protector, tum quia, summi regis gratia ac mirificentissimi cardinalis iudicio, primum in republica gallicana propterea locum tenes, quoniam tanta omnibus gloria dignus, non quidem casu aut favore vulgari, reputatus es, sed avitis virtutibus ornatus innumeris, tuis vero immensis, ut si quis vellet optimum eligere, non examine praevio nec Diogenis lucerna opus esset, quippe cum sese tua virtus cunctis obvia statini optimum proderet. Profecto a poètis et oratoribus et historicis Galliae audivimus familiam Seguieriorum in Gallia narbonensi, heroum romanorum et gallorum sanguine inclytam, multis ante saeculis, sapientia, religiositate ac iustitiae administratione praefulsisse. Et dum Petrum avum tuum eiusque virtutes et honores ac praeclara gesta prò patria et prò regibus narrant, et quae sex filiis eius, ex virtute potius quam ex sanguine eorundem honorum haeredes et egregiorum facinorum autores, praecipue Antonium heroico cannine non minus veraci quam eleganti supra Cicerones et Catones et Gracchos celeberrimum, et patris tui dignitates et functiones miras prò regno ac regibus, dum Gallia nutat ac de Valoibus ad Borbonios per Seguieriorum