Pagina:Calendar ladin 1915.djvu/53

I dlungiaía desco bâi
sʼ an sciampa vigne lën,
ombríes fosces fej i vai,
y al ci la löna vën.

Ćiamó naôta ćiari endô
a chi bi crëp dʼ arjont.
Na frizia i vëighi bën ćiamó
dalunc tal firmamont.

Inće chi ne vëighi plü!
Dagnora plü y plü ennant
mo porta ía le ćiaval da fü,
a döt i sciámpel dant.

O beles munts dla patria, adio,
a can chʼ i vëgni endô!
y fôsc ne dörera plü dio,
chʼ i passi endô atlò.
Angelo Trebo

Le bal.


Aló, aldide, la musiga sona!
Jide! Tolésse la lîta düć canć!
Aló, tolésse atira na jona!
Ćiodi pa stëise sontês sön chi banć?

Jones, morjel śën la punta alzede!
No se lascede bën dio perié!
Frësch söle tach n bel volzer balede,
zonza a chël co se mëna i ćiaré!

Mo recordésse da mëter bel verda!
Amor, chël picio maligno, sʼ ascogn
danter os ete y fej pa na berta.
Dlunch al se vëiga os jones y jogn.

Can chʼ an se ponsa le manco dagnora,
tírel y tënel dër trat so barest.
Tif spo tal cör la saíta se fora,
y se rovina dla vita le rest.

Angelo Trebo.