Ve spitova ert — kël sei.
Pitl i grant, uniun el sa,
Ke sëis n uem dlonk stimà.
Vo nes ëis mandà i dunà
San Benedët i si korp sant.
Këst ie nosta kuntentëza;
Duc svajova kun legrëza.
Pitl i grant ki mei udova:
Viva bera Kristl, viva!
El nes a mandà de bant
su si spëises n korp sant.
Percie kl ie uem drët bon i rik,
L al dat debant a San Durik.
Preja per nëus San Benedët,
Acioke vivonse bën i drët,
I kanke on finà nosh dis,
Ruonse su a Paravis!
Bossi po drët bel la man,
Di: sëise bën nton i san?
Fei n bel gran kumplimënt;
Ma ne unì drë tan ruënt
A tukè la man a Stina.
Ies unida? Kara mina!
M’ues bon mo?
Ies bën ënke drët nton?
O shi, shi, te ciëles bon,
T’es n bel gran sumenton!
Po dirala: ciëla ve
Kësh dish prëst de maridè.
Lasheme inant unì!
Posse pa bën mo tel di.
O selinità festiva!
Ciantes tu, ke duc udiva.
Ie ulës na santa viva.
No me l korp, no me l’os,
Ma ke a pel i ciërn a dos.
Kike ntënt, m’a ntendù,
Mo ne muesses di de plu.
Viva, bera Kristl, viva!
Ie ulës na santa viva.
Po skota kiet i lasha fe,
L vën pa bën mo a sel de.
A di del mat, kël ses tu bën,
T’en bot ne mazun n lën.
L maridè ie shike n ʃhuek,
N muessa fe a puek a puek:
