 |
Questa pagina è stata trascritta ma deve essere formattata o controllata. | |
Se diséis d’ en tò de riches,
Ve darà-1 de bur gran pliches,
Zarerà i uedli prò,
Cignerà da nuef de no.
V. Les ve fès tei prim la tlòza,
Ma spitède dò la i^òza,
Audiréis tòst ’n bòi spas,
Can cbe les vén cui gran sadas.
Se ne ti dès bòi prèst la brèies,
Audirès-te tòst de biei svèies:
Chèstes aut pu mè a mi,
Tue! ’l chitl te dè-i a ti!
VI. Se tu nen ues, la te minciona;
La dirà: Je son patrona,
Ne me eiaculò debant,
Je cumande, tu ies' fanti
La mobilies ie dutes mies,
Ma la criatures ties.
Tu ies sèul a davagnè,
Y je sès che ue majè!
VII. La dirà: ’L ie zén la moda,
Che ’rj èuta ’ntèur la róda!
Caro tu! I5s intendù?
’L sadas ès ben udù!
Se ne te stès bòi sot mi zòchi,
Cui sadas arès ti cèchi!
Chèl eh’ je ue, ès da fè,
Chèl che n’ ue, ès da laSè!
VIII. A San Job, dis la scritura,
le - la gita énche dura. —
’N se muessa spaventò,
A pensò al mandò. —
Si rie féna ’l tramentòva,
’L minaciòva y i dasòva;
Y per dò a ’n sant custùm,
’L à-la trat mò sul chetùm.
IX. Se i sane nen ie segures,
Can che ’l va drèt ala dures,
Ve ulèisejmò ’nfidè,
Mi mutóns da maridèi
