Questa pagina è ancora da trascrivere o è incompleta. |
418 | orlando innamorato | [St. 3-6] |
3 Sì come a l’altro canto io vi ebbi a dire,
Ciascun di loro avanti avea gran cazza;
Cristian nè Saracin potean soffrire,
Perchè l’un più che l’altro assai ne amazza.
Quando la gente gli vide venire,
Ognun a più poter fa larga piazza;
Come avante al falcone e storni a spargo,
Fugge ciascun cridando: - Largo! largo! -
4 E quei duo cavallier con gran baldanza
Se urtarno adosso, senza più pensare.
Avea prima ciascun rotta sua lanza,
Ma con le spade ben vi fo che fare,
Menando i colpi con tanta possanza,
Che ciascadun che sta intorno a mirare
Di trare il fiato apena non se attenta,
Tanto al ferire estremo se spaventa.
5 Barbute e scudi e usberghi e maglie fine
Ne porta seco a ogni colpo di spada,
Come lo inferno e il cel tutto ruine,
E mare e terra con fraccasso cada;
E la piastra percossa a polverine
Vola de intorno e non so dove vada,
Chè ogni pezzo è sì minuto e poco
Che non se trovarebbe in alcun loco.
6 E se non fosse per gli elmi affatati
Che aveano in capo, e la bona armatura,
Non vi seriano a quest’ora durati,
Per la battaglia tenebrosa e scura;
Chè tanto sono e colpi smisurati,
Che pure a racontarli è una paura;
Quando giongon e brandi in abandono,
Par che ’l cel s’apre e gionga trono a trono.
4. r. Perche un. — 6. T. Ogniun; MI. Ognhom - T. e MI. fu. — 1». P.
Par r.he. — 23. MI. Chogni pezeto. — 25 Mr. .fossi.