Pagina:Boccaccio, Giovanni – Opere latine minori, 1924 – BEIC 1767789.djvu/73


xiv. - olympia 67

O Terapon, stabuli tu solve repagula nostri;
pone metum: videas catulus quid viderit, oro.
Festina,Terapon. fac, surge, senex! Iam corripit ignis
iam veteres quercus et noctem lumine vincit;
20uritur omne nemus, fervens iam fiamma penates
lambit, et occursu lucis perterritus intra
festinus redii. Lambit iam fiamma penates!
PastorumSilvius. venerande deus Pan, deprecor, assis;
et vos, o pueri, flammis occurrite lymphis.
25Siste parum, Terapon, paulum consiste. Quid istud?
quid video? Sanusne satis sum? dormio forsan?
Non facio! Lux ista quidem, non fiamma vel ignis.
Nonne vides letas frondes corilosque virentes
luminis in medio, validas ac undique fagos
30intactas? Imo nec nos malus ardor adurit.
SiTerapon. spectes celo, testantur sydera noctem:
in sii vis lux alma diem. Quid grande paratur?
SicSilvius. natura vices variat, noctemque diemque
explicuit mixtos terris; nec lumina Phebe
35nec solis radios cerno! Non sentis odores
insolitos sii vis, nemus hoc si forte sabeum
fecisset natura parens? Quos inde recentes
nox peperit flores? quos insuper audio cantus?
Hec superos ambire locos et pascua signant.
Salve,Olympia. dulce decus nostrum, pater optime, salve!
Ne timeas, sum nata tibi. Quid lumina flectis?
NescioSilvius. num vigilem, fateor, seu somnia cernam,
nam coram genite voces et dulcis ymago
stant equidem: timeo falli, quia sepe per umbras
45illusere dii stolidos. Nos claustra petamus.
Silvi,Olympia. quid dubitas? an credis Olympia patrem
ludat et in lucem sese sine numine divúm
prebeat? Huc veni lacrimas demptura dolentes.
Agnosco:Silvius. nec fallit amor, nec somnia fallunt.
50O nimium dilecta michi, spes unica patris,
quis te, nata, deus tenuit? Te Fusca ferebat,