 |
Questa pagina è stata trascritta, formattata e riletta. | |
| liber secundus. | 353 |
XII.
AD BACCHUM.
Quod semper vino madidus, somnique benignus,
Securus pendis nîl, nisi quod placeat;
Lætitiâ frueris nimirum, Bacche, perenni,
Exarat et frontem nullam senecta tuam.
Sic quicumque pedem tua per vestigia ponet,
Exiget in multâ sæcula longa rosâ.
XIII.
DE BACCHO.
Qui non castus adis Bacchi penetralia, non te
Flumine, sed multo prolue rite mero.
XIV.
BACCHI STATUA.
Quid causæ, æternâ frueris quod, Bacche, iuventâ,
Vel sene qui multo grandior es Pylio?
— Est quod vino, hospes, genioque indulgeo; quod non
Ambitio mentem distrahit ulla meam. —
Cur te nulla operit vestis, cum casta puella
Sæpe, puerque tuos cursitet ante pedes?
— Ut doceam sic et nudari cuncta meâ vi,
Conscia qui multo torqueo corda mero. —
Aspera quid sibi vult frons cornibus?— Indicat ut sim
Martia siccato promptus ad arma scypho. —
Cur Nysâ, Thebis, diâ Cytherone relictis,
Boiardæ cordi sunt tibi præla domus?1
— Quod præstant cunctis hic vina, quod impius illic
Proh mos! nunc gelidâ massica mutat aquâ. —
- ↑ Sembra fatto questo epigramma per una statua di Bacco che fosse nella casa o in qualche villa dei Bojardi di Reggio, dei quali indirettamente lodasi l’ospitalità.
| 30° |
