Pagina:Archivio Glottologico Italiano, vol.14, 1898.djvu/87


Studj liguri. § 2. Testi: 7. Boezio, III, xi. 77

per so che ella e bonna. Che so che l’omo quer si e bontae; che lo homo no dexira so che no e bom o (b) che bom no par; e per antriffexim, che so che no e bom1, se lo a sembianssa de bom homo lo dexira, como bem ueraxe. Raxom e caxom de che2 e bontae, che quando homo dexira alcunna cossa per raxom d’aotra, l’omo dexira l’aotra principalmenti, como chi uollesse cauarchar per aueir sanitae; si che homo dexira le cosse per caxom de bontae. E dito amo che homo dexira tuto per raxom3 de bianssa, per che bontae e bianssa sum unna messma cossa.” Dixe B.: “De so no se de alcum descordar.” Dixe Propheta: “Noi amo mostrao che Dee e ueraxe beatitudem sum unna messma substancia ” Dixe B.: “So e ueir. ”Dixe Propheta: “Doncha possamo noi concluer che la substancia de Dee e assixa in bem e no in aotra cossa.”


X. A questa parte ue retrai
chi pur uanitae cerchai,
chi tenebria a inclusso4
e rea couea conffusso5,
5e li cor terrem aduxe
a saciamento de luxe6.
Oro e pree preciosse
no fam ouere luminosse.
che so che piu piaxe in lo mondo
10se tra de la terra in proffondo.
In le quae piu chi se delleta
piu ge noxe e piu s’acega,
ma la luxe de cognossenssa
assihiairisse l’intendenssa,
15(c) che quando uem quello splendor
may no cercham lunna ni sol.


XI. Hic Propheta uult ostendere quid sit Deus siue beatitudo, dicens quod qui et quid est beatitudo e(s)t unum.

Dixe Boecio: “E otrio so che tu di, che bem l’ai proao per raxom certa.” Dixe Propheta: “Ay como te parra doce lo bem de che e te parllero, quando tu cognosserai soa perffeciom, che per unna raxom te manifestero! Or te bem so che amo proao.” Dixe B.: “E lo tegno bem.” Dixe Propheta: “Mostrao amo che le cosse che pussor dexiram no sum ueraxi bem, per so che inter lor sum diuersse. Che no seando l’unna in l’aotra, elle no am perffeciom; ma laora sum perffete quando elle sum inseme, si che possanssa, gloria e reuerencia seam unna cossa; che se so no e elle no fam a dexirar.” Dixe B.: “De so no se de dubiar.” Dixe Propheta: “Doncha le cosse chi sum diuersse no sum da dexirar.” Dixe B.: “Cossi e.” Dixe Propheta: “Or doncha quelle chi se zonssem, dexiram unitae per caxom de uiuer7.” Dixe B.: “So e raxom.” Dixe Propheta: “So chi e bem, l’è per8 bontae che lo aia, o no9?” Dixe B.: “Mandesi.” Dixe Propheta: “Doncha otri tu che esser [bom e esser] um e unna messma cossa10, [che] per natura11, . . . . . chi no studia a far diuersse cosse.” (d) Dixe B.: “Veir e.” Dixe Propheta: “Sai tu che tanto dura la cossa, como ella goarda soa unitae, e falle asi tosto como ella se desuia?” Dixe B.: “Come e so?” Dixe Propheta: “Como tu uei in le cosse uiue, che quando annima e corpo sum inseme, lo corpo dura, e quando elli se partem, si falle(m); e la forma humanna tanto dura quanto le menbre se tennem inseme, e quando elle se partem, si lassa(m) soa essencia e


  1. bom natura
  2. per che
  3. raxome
  4. inclussa
  5. conffussa
  6. È da leggere suiamento? Meglio ci avvicinerà al testo latino, il correggere nel verso precedente e li cor in Questo li cor.
  7. de bem?
  8. li par
  9. honor; F: Mais ce qui est bon l est il par la participacion de bonte qu il a ou non.
  10. raxom; cfr. F: donc ottroies tu par autelle raison que estre bon et estre ung soit une meisme chose F.
  11. Lacuna? F è scorretto: Car par nature ces choses sont une substance dont vient (une meismes choses et) qu(i) a diverses choses faire n estudient.