Pagina:Antologia provenzale, Hoepli, 1911.djvu/282

276 antologia poetica provenzale


Fusavon, reculi, dins lis oumbro dou sèr
Quand tout-d’un cop, lou magnanime Jupiter
Que trepavo amoundaut darrié li niéuio afrouso,
S’arrestè pietadous e, plen de coumpassioun.
Per ié rendre la vido à jamai benurouso.
Li tremudè, subran, en dos coustelacioun.

(Op. separato))

.


Andavano silenziosi nelle ombre della sera, quando ad un tratto il magnanimo Giove che passeggiava lassù, dietro le fitte nubi, S’arrestò pietoso, e pieno di compassione, per rendere loro la vita per sempre felice, li cambiò tosto in due costellazioni.