Pagina:Çittara zeneize 1745.djvu/265

Sentío cos’ogni lœugo ne discorre,
Fa fæ’ tornando, che ro cantâ n’erra;1
Che fœura no ne toccan dri pê terra.

III.
Che tutti a bocca piña
Dixan, che ro Duxægo aora sortío
Ven da ra man de Dio:
Che l’è, senç’atro, eleçion Diviña:
Che l’aveine per pegno
Fin de quattr’anni fa ro contrasegno,
In raxon de pronostico da fâne,
No lasciava ciù lœugo a dubitâne;
Che solo aora restava a confermâra
Re patente dro Çê per pubricâra.

IV.
Che Dio, ro quâ professa,
Che ogni graçia, che o fa sempre a ra grande,
Da per tutte re bande
Reste, quanto ciù grande, in tutti impressa,
Ha vosciúo per mao luxe
Fâ, che l’eleçion dro nostro Duxe
A posta fæta spicche, e che a compoære
Ro dì che nasce ra Regiña Moære,

  1. Più volte s'è detto, che ro cantâ n'erra, vuol dire, non s'inganna il giudizio.