Olà ch' la Marmolata
 |
Questo testo è da formattare. | |
Olà ch' la Marmolata. Ciantia di Ladins
Olà ch' la Marmolata col cié da nëi sön som
y l Pelmo y la Civeta fesc sëgn a düt Fodom;
Gran Sas dla Crusc y Pütia dalunc vignun conësc;
sön piz de Col dla Vedla i crëp da ciauc finësc;
olà che Plan d' Corones i plesc disté a vignun,
Ailò éle nostes ciases, chël post, olà che stun.
Tles vals y sö les tëmples, ti ciamp y prà floris,
I vedli y i jogn laora pur n' ester mai tardis,
Da sëra stanc mo ligri, s' abina düc adüm
Ringrazia Dî y cianta gonôt al cil bel brüm.
Y la domënia a dlijia i gragn y i pici vëgn:
insciö é-le nosta usanza, insciö staruns dër bëgn.
Te chësta Val sigüda dan rî potënt vijin
La jënt s' é mantignida col bel lingaz ladin.
Laur, y siara y orde i dêns a nüsc patruns Mo cör y usanzes nostes tignîns purnüsc mituns. Y ci ch' nüsc antenati dagnara á conservé Oruns ince nos defëne, Ladins oruns resté.