Non podende sufrire su tormentu

sardo

Antonio Lo Frasso XVI secolo Poesie letteratura Non podende sufrire su tormentu Intestazione 19 novembre 2015 75% Poesie

Non podende sufrire su tormentu
de su fogu ardente innamorosu,
videndemi foras de sentimentu,
et sensa una hora de riposu,
pensende istare liberu e contentu,
m'agato pius aflitu e congoixosu,
in essermi de te Señora apartadu,
mudende ateru quelu, ateru istadu.

No mi valet vider ystrañas cosas,
No mi valet vider tanta nobleza,
No mi valet vider damas presciosas,
No mi valet vider tanta riqueza.
Antis si vido femina graciosas,
in me sentu sa fiama pius inceza,
in su coro pro hue in custu dia,
animu ancor mudare mi crehia.

Sa vida fato de modu et sorte,
qui non poto sufrire s'aspra pena,
megius si como esser pro me sa morte
qu'istare tantu tempus in cadena,
s'istremu dolore m'est tantu forte
qui mi sicat su sambe de ogni vena
vivende in dolu tristu atribuladu
et passende su mare ampiu turbadu.

Passadu apo su mare in custa terra
hue m'agatu como hora presente,
pensamentu e disigiu mi dat guerraa,
qui cantu vidu inoghe m'est niente,
crudele fogu ausencia m'afferra',
qui m'incita ' torrare prestamente
hue est sa qui amofussi in qualqui dia
passare s'aspra pena qui sentia

1

Note

  1. Provenienza del testo: Patrizia Serra (a cura di), Questioni di letteratura sarda. Un paradigma da definire, Milano, 2012, n. 17, pp. 105-106