Maddalena la piciadëura
 |
Questo testo è da formattare. | |
Maddalena la pitgiàdoura
Uŋ Faris̄èo, chë òva inuem Ŝimoŋ, òva uŋ di iŋvidà Ges̄ù a mërenda. Ges̄ù jè s̄it y s' hà sëntà pra mëiźa. Te chëll pais̄ foa'l un' ëila, chë das̄òva scàndul con si sclötta vita. Intàŋchè Ges̄ù fòa pra mëiźa, capita chëst ëila te tgèsa de Ŝimoŋ pëntida de si pitgëi colla intenzioŋ, de dumàndè da Ges̄ù perdoŋ. Ma ëila no sën fidòva s̄i sott ai uedli di Ges̄ù, y per chëst stas̄òva ëila dòvia drè ariĉoul bràdlàŋ, che la gottes tumòva sui pièŝ a Ges̄ù. Ëila pò sujòva s̄u la gottes con si tgiàvëi, y uns̄òva i pièŝ di Ges̄ù con un' unguënt chë custòva na somma. 'L Faris̄o ed àutri tgelòva prò, y sën fas̄òva maruoja, che Ges̄ù së làŝa tucchè da na publica pitgiàdoura. Ges̄ù, chë cunnoŝòva si pënsieres, diŝ : Ŝimoŋ, hè zöcchö da të di! Y 'l
Faris̄èo respuend: Maester, rusnëde ! Y Ges̄ù continua: Doi fòa a uŋ Signour debit; uŋ òva da jë dè cincànta, l' àuter ciŋcent munëides. Ma no uŋ, no l' auter ova 'l muet del pajë, y pèrciò l' hà ëi prià, ch' ël uless jë dunè la somma. 'L Signour së mënàŋ pitgia d' ëi, j' ha ël dunà dutt. Dimë: Co uŋ de chiŝ òva 'l Signour plu gëŋ? Y Ŝimoŋ respuend: Chëll, a chëll ch' ël hà dunà la màs̄ra somma. Tu hès̄ judicà benoŋ, diŝ Ges̄ù. Ma tgèla: Càŋchè jö soŋ uni te ti tgèsa, no m' hès nepur datt èga, a më lavè la màŋs, ne uele, a m' ons̄er 'l tgè; y chëst' ëila m' hà lavà i pièŝ con si lègrimes, y m' hà ont con un' unguent ŝàldi tgèr. Perciò t' assegure, che jë vëŋ perdunà truep, pertgë chè l' hà amà ànche truep. Po hà ël ditt a Maddalena: Và, che ti pitgëi jè perdunëi, y ti fede t' hà fàtt sàlva!