La curtina
 |
Questo testo è da formattare. | |
La curtina.
'N grum de crëus̄es vëig-uŋ dlonc,
De pitles, de grandes y 'nce de mesanes,
De sas, de fiër y mò plu de lën,
Dutes metudes per recòrt dela puer-anes.
II
Te 'n piz 'n vëig-uŋ na pitla, stlöta,
'L fèš prešión y mèl al cùer,
Tan burta semöi-ela y tralašèda:
Ch'la crëus̄ ie segúr metud' a 'n puer'.
III
N' autra tela prima lèrc y lingia,
De sas, superbia, — semöia 'n pavon;
Se laša mirè da duta la ḡënt:
Ch'sta crëus̄ ie segúr de 'n gran ricon.
IV
'Nce je son' pitl y mèl udù,
Mè me metrà-ŋ dala pitla pèrt,
Y a chel gran ricon tla-su
Metrà-ŋ 'n sas tela prima Ièrc.
V
Ma ne te fè mè nia da-in-òra,
Še t' ies puere, mè-drë no bradlè,
On duč na fòssa scura y strënta,
'L ḡòva puec a se lamentè.
VI
S̄e t' ësses 'mpö de na crëus̄ sun fòssa
Dut l' an̄ adòs 'n gran dlacion,
Per chël te fès̄ 'mpò 'l surëdl,
La luna y la stëiles la luminazion.
T. P.