La ciantia di crafuns
Questo testo è da formattare. |
La ciantia di crafuns
Ai dij che i ëis fat crafuns
da i nen dè a düć assà,
porchël sunse gnüs a odëi,
sce ai é bëgn garatà.
Crafuns unse nos assà.
Spo dene mefo ca!
Tolede, mangede ćina che i n’ëis assà.
Dilan y Dî s’al pai!
Les ćioures va a chirì fonguns
y nos mangiun crafuns.
Trala, trala, tralalalala…
al n’é no grisc no bröm,
spo unse damanè
ći sëgn che chësc é stè.
Ai dij che chësc é n sëgn
che düć conësc dër bëgn.
Ćiarede, dijede, sce ai n’é nia garatà?
Plü bi che les flus de mà!
Godess’la denanche la finì,
spo junse a dormì.
Trala, trala, tralalalala…