La cantia del primiziànt
 |
Questo testo è da formattare. | |
La cantia del primiziànt
Fata da Senjeur Battista per la
mesa novola de Senjeur Antone
.
I.
Audidma, audidma, n tèl stlupetamënt!
Čalëdma sun plaza, če fóla de žënt.
Da santa Krestina, da Bula i Častöl
I tanč da Urtižëi k’ ie nkuei tló a nòš böl.
II.
Xen čëli i kunšidra tan böl kël ie fa su,
De tèi biei triumfpórten n’ a-n pa mò udu.
Pò sfranži i spënži i uel se fè inant
Per udëi këi da nòza i l Senjeur Primiziant.
III.
Xën vëni al mòto, k’ i sona adum;
Pu auter k’ i vën, i čalëdma če grum!
Če linğa tan lonğa, če tlap de parënč,
Amizi i kumpanjes i pekònč i studënč.
IV.
Dant-òra i skulèies kul guan’ da san-di,
A pèr böl a linğa škel toka da ži;
L maöster de skola ie ënke leprò
Per mëter n pue vérda k’ i ne fèže vèl dandò.
V.
Čalë-ima ai šizri, tan böl k’ i se vën!
Tan bën k’ i saudèides, s’ astieli pu xën!
Ma i a pa nče n áukmòn ke sa kumandè
Kun zuch i kun n šnait ke l i fèš pròpi tremè.
VI.
Audidma la múžiga! N tèl ie n sunè!
Nkuei drami ite i la fèži stlefè!
De tèi muxikòntri nen aud-un mè prëš:
Per auter kël mieni pa bën nče nstëš!
VII.
Čalëdma pò xën këi ke pòrta i valóns,
Se stiza i se pròva de trè ti kurdóns,
Ačò k’ i nel zère i nel pëte no žu,
L fos pa möfun mpò n pue da-ulëi-mèl la tò su.
VIII.
La šèfres a blank kun gerlandes sul čë,
Tan böla inozëntes ke les ie da nvidjë.
De biei pitli anğuli pudës-un i di,
Ke fèš böla blëita i la filza da ri.
IX.
I këles da la gerlanda, če böl furnimënt,
Dut plën de spigëtes, blot òr i aržënt;
Pò zandli i pintes pudëis ve npensè,
I filzes i varëtes, kel ne fos-el mèi asè.
X.
Če žeunes tan šodes i šèries ke l ie,
Ke tën böla dutes mèdrë al fat i sie.
Ži via kël va-les tan plan i zebil,
Ke dutes de beriëda ne kerpësa n stlòp de fil.
XI.
Ma mò plu zebíl, še ulëis kunšidrè,
Sa danz la neviča da fè i s’ astilè.
Ma fè la neviča a n pröve ie n leur,
Ke fèš a na žeuna desegúr n gran uneur.
XII.
Xën ke udëis l Senjeur Primiziánt,
Mesëis kunšidrè ke l ie ruvà tan inánt,
Ke l ie da unerè i ke l ie da nvidjë
Mò auter plu ke n kòxer i mò auter plu ke n rë.
XIII.
Xën vën këi da nòza, amizi i parënč,
Duč plëns d’ alegrëza, beáč i kuntënč.
Nši vai te dlieža, na gran prozesión,
I aut la perdika i mësa ku’ na vöra devozión.