La Pilicia (grafia moderna)
 |
Questo testo è da formattare. | |
Questo testo fa parte della raccolta Stóries e chiánties ladines (grafia moderna)III. La Pilicia.
Ta San Ciascian, lüch dër salvare, mo zënza bel,
Él gnü zacan, passé sarál bëgn cënt agn,
Na burta vedla döt curida de na pel;
Le planët iló te mʼ ára lit a cotagn.
Vedla fô chëra dër scicada dan da düc;
Chël chʼ â da gní, traodôra cun edl sigü,
I tëmps stomâra danfora, frëic, cialc, moi, süc,
Gonot, sce i an i ess stimé, esson gran mal sconé.
Por mata la tignî teʼ ri pici mituns,
Saltâ do por chëres strades dlunʼ scraian:
„Pelicia burta, tʼ es na stria, spedré tʼ orunsʼ!”
Do teʼ parores jôi spo dlunʼ sciampan.
Püra mëda, a degügn ne fajôra de mal,
Gonot dl bëgn, olá y canchʼ ara podô;
Mo sce i ara coiô sö te strada n ran sëch o valʼ,
Nʼ êl atira che cospetâ y ti scraiâ do.
La vedla profetëssa amâ le numer trëi:
„Trëi lec gnarál cun le tëmp”, dijôra, „en Badia,
Otes trëi modará por chësc la val so pëi.”
Dui lec él sté, dl terz nʼ án ciamó odü nia.
„A fá le stradun porvé porvarán otes trëi”,
Dijôra ʼci gonot, „mo mai ne rovarán”.
Le stradun, diji, chʼ é fat sëgn, al sará ʼci vëi,
Mo trëi straduns saurí fat esson intant.
Da odëi spo stá ciamó dl laur la perfeziun;
Sovënz tlamon chël laur rové y döt finí,
Che se desmostra do ester ôra de n lotrun,
Fata zënza ciorvel, an ne sá porcí.
La püra vedla, gnüda adalerch da dʼ inzaolá,
Á arbandoné n bel de chi da San Ciascian;
Jüda se nʼ éra indô, degügn olá ne sá,
Na pert mina, chʼ ara áis chirí sö valʼ salvan.