Lʼ dì dʼ i morć
 |
Questo testo è da formattare. | |
L dí dʼ i mórtʼ.
Chi bůr soné queš tlin tlan tlin!
Champánes ròtes sal, desgórtʼ
È i granʼ bī bótʼ, quël bèl pan pin!
Scoltèdĕ, ël è incú l dí dʼ i mórtʼ!
Chi tëmp del diáo! tacé, plovë́i,
Dal gran venté i lëgns sʼ è stórtʼ,
I crëp, i pra corís dĕ nëi;
Scoltèdĕ, ël è incú l dí dʼ i mórtʼ!
Lůc sant, per ater bëgn forní
Dĕ ciůf, dʼ argënt e dʼ ór, chi tórtʼ
Tʼ ons fat, quĕ tʼ as dĕ fòsc vestí?
Scoltèdĕ, ël è incú l dí dʼ i mórtʼ!
La gënt, perchì vála striscián,
L chè bas in fóra per quiš pórtʼ
Dlon lagrimán e dlon pitán?
Scoltèdĕ, ël è incú l dí dʼ i mórtʼ!
E tů, mi cu̥r, queš strënge, sëré,
Queš sofoiè, queš mazamë́nt,
Chi mai, chi mai mʼ ó di queš mé?
Důt vëgne e va tan snèl quĕ l vënt!