L'autobiografia, il carteggio e le poesie varie/III. Poesie varie filosofiche e autobiografiche/V.

III. Poesie varie filosofiche e autobiografiche - V.

../IV. ../VI. IncludiIntestazione 15 maggio 2022 25% Da definire

III. Poesie varie filosofiche e autobiografiche - IV. III. Poesie varie filosofiche e autobiografiche - VI.

[p. 356 modifica]

V

PER L’ARRIVO DEL VICERÉ DI NAPOLI GIULIO VISCONTI

(!733)

ECLOGA

MELIBOEUS et DAMOETA.

Mei.. Quae mira, o Damotea! ut candet lumine caelum ! ut liquidae rident Tyrrheni litoris undae ! aestate ac media, qua arescunt gramina campis, hosce novos flores ut gemmat roscida ripa 5Sebethi, et colles hic vernans ambít amietus!

Sponte cavo fusa exundant de robore niella; ubera lacte fluunt graviter distenta capellis!

Dam. Desine mirari, Meliboee: ut nuper in urbem caedendos agnos egi, per compita vidi io laetitia offusam; tum caussam sciscitor; aiunt ipsius ad regimen modo pervenisse beatae insignem virtute virum comemque gravemque, de caelo semen qui divúm ducit ab alto, heroum in morem divina insignia gestans,

15serpens qui puerum vorat. Atque ibi forte sacerdos, ultima cui aetatum perdocte est nota vetustas, stemmatis has infit pietas exponere voces.

Tempore quo primo viguerunt laurea saecla, quum terrae viderunt una hominesque deosque 20versati, atque vicissim audire et reddere voces,

Graecia (proh infandum?) toetro infestata dracone; Python dictus erat late exitiabile monstrum, ex se quod natos foede truciterque voraret; auxilio sancta imploravit numina Phoebi;

25adfuit et miserae praesenti numine Phoebus, [p. 357 modifica]

monstrumque aftlixit saeva celerique sagitta.

Pythius hinc graiis et dictus victor Apollo, stemmate et herois prodit caelestis origo (0.

Mel. Id nempe ostendunt oris miracula nostris,

30quod nostri rector veniat de sanguine divum? Iccirco alma Ceres tam laetas reddere messes dignata? et Pomona refert tot munera ramis? et Bacchus vites onerat praedulcibus uvis?

Dam. Quid dubitas? Redeant nobis saturnia regna,

35iustitia atque pudor, sanctae pietasque fidesque, nos ubi vir talis laetos tantusque gubernet, cui divos atavos saturnia protulit aetas.

Mel. Quin spero; idque iubent et nomina et omina tanta. Dam. Cras igitur prima quum Phoebus lampade terras 40lustrabit, croceum madidumque cubile relinquens, casti adeamus summi Panis tempia biformis: illius ac festa fronde exornabimus aras; illius ante aras teneros mactabimus agnos.

(1) Per gli principi della mitologia istorica ritrovati con la Scienza nuova d’intorno alla natura comune delle nazioni, si dimostra questa esser un’istoria delle antichissime genti eroiche, poiché tutte le storie profane, come chiunque vi rifletta facilmente può ravvisarlo, hanno favolosi i principi, e da’ greci, i quali, per le cagioni che si meditano in quell’opera, conservarono le favole piú di tutte l’altre nazioni del mondo antico, tal serpente, che si divorava gli uomini, fu detto «Pitone», e ne fu appellato «pizio» Apollo, il quale l’uccise, ed era creduto dio della nobiltá [V.].