Koke Senieur Bepo Mahlknecht
 |
Questo testo è da formattare. | |
Koke Seniéur Bepo Mahlkneeht, ugrister d’Urtifkei, a da fe a giapè Stina del Sigat.
Da Seniéur Matie Ploner, ugrister a Ciastel (1800 — 30).
Fete da katif da sënn!
Kanke Seniëur Kristl vën.
Ne te stilè inshi de lën!
Di: Bon di! Uniëise bën?
Sëis uni? E bën drët giën
Ke uniëise a me kri.
Ve spitan bën ert, shi shi.
I kun vera impazienza,
No me nëus — dut Urtiʃhëi!
pagina:56
Ve spitova ert — kël sei.
Pitl i grant, uniun el sa,
Ke sëis n uem dlonk stimà.
Vo nes ëis mandà i dunà
San Benedët i si korp sant.
Këst ie nosta kuntentëza;
Duc svajova kun legrëza.
Pitl i grant ki mei udova:
Viva bera Kristl, viva!
El nes a mandà de bant
su si spëises n korp sant.
Percie kl ie uem drët bon i rik,
L al dat debant a San Durik.
Preja per nëus San Benedët,
Acioke vivonse bën i drët,
I kanke on finà nosh dis,
Ruonse su a Paravis!
Bossi po drët bel la man,
Di: sëise bën nton i san?
Fei n bel gran kumplimënt;
Ma ne unì drë tan ruënt
A tukè la man a Stina.
Ies unida? Kara mina!
M' ues bon mo?
Ies bën ënke drët nton?
O shi, shi, te ciëles bon,
T' es n bel gran sumenton!
Po dirala: ciëla ve
Kësh dish prëst de maridè.
Lasheme inant unì!
Posse pa bën mo tel di.
O selinità festiva!
Ciantes tu, ke duc udiva.
Ie ulës na santa viva.
No me l korp, no me l' os,
Ma ke a pel i ciërn a dos.
Kike ntënt, m'a ntendù,
Mo ne muesses di de plu.
Viva, bera Kristl, viva!
Ie ulës na santa viva.
Po skota kiet i lasha fe,
L vën pa bën mo a sel de.
A di del mat, kël ses tu bën,
T' en bot ne mazun n lën.
L maridè ie shike n ʃhuek,
N muessa fe a puek a puek:
Tost sunè,
Tost ciantè,
Tost balè.
Tost sautè,
Tost shi, shi!
Tost no, no!
La va pa bën de do!
Kanke Stina vuel ciantè
Mësses, vespres o tanives,
Lasha pu ʃhi aut la pives!
Po mët verda, ciëla ve
I mustrëve drët katives,
Lasha piesh i mans sautè!
I faʃhëde gran rumor,
Kanke Stina vën sul kor.
A sunè pra l klavier
Lasha ʃhi la mans lesier!
Sën mët verda dant al dut
I ciëla ke t' la giapes,
Sën auza su la tlapes,
Ne sparanië la soles,
Ne sparanië ciauzei,
Ne sparanië paroles,
Ne sparanië stivei,
She Stina vën de Mei.
She n auter vën po ala ulëi,
Po di: ce vues pa tu kujon,
Po sauti pu me ti ciavëi
I dai tel kul n bon kalzon.
Perete! di: Sh' t' es piesh i mans.
She no ne ʃhi plu a mutans.
Tu ne unì plu te mi fava,
O te akuse pra ti ava!
Po diral: Lasheme ʃhi,
Ie t' la lashe giën a ti.
Dai la beles, dai la bones
I di: mi kara bona Stina,
Ke tu, ke tu me toles
Kun volontà divina?
Shi, she l' ie drët a Die,
Dut bon, dut drët, dut bel.
Këst skrish ënke Matie
Tla kura da Ciastel.
Tu ses bën, ki ke son,
Ne breve kun rikëzes,
Ma ie t' ue eder bon
I mostre gran belëzes.
She tu me toles, ie tel diʃh
Tu me feʃhes n gran servish.
O Stina dala Sia,
O Stina del Sigat,
She tu ne n' ies la mia,
Devënti bele mat.
Tel prim farala n pue' l sord
I dirà bel puek i nia;
Po muesses tu i fe l' akord.
Ie son tie i tu ies mia,
Sën ses tu, bela stria.
Ne me tre giut per l nes,
She tu ne n' ues to me,
N' ulon fe gran prozes,
Te toli ie mpo te.
She mei la dish per finta: no!
Ne muesses tu prëst zeder,
Damanda po: percie pa no?
Ie te ue pa bën fe veder,
Te kunëshe bën Kristina,
Tu ies fauza, tu ies fina,
Tu ies furba, malandrina,
Ma negun la indevina.
A me to dal kuer la spina;
Me tu sëula — tu Kristina,
Percie tu m' es ferì,
M' es tu sëula da varì.
Es ententù i es audi?
Sën di me bel prëst de shi!
Po dirala bën bel plan
Per tudësk o per talian:
Ja, ja, fürwahr!
San Balaran!
Tu prejes bel shike n Fashan.
Tu ies mpo n bon Kristian,
Vie pu ka, te de la man.
Ie te ʃhure pra mi pristl,
Va damanda bera Kristl,
Po she l te darà pro,
Messerei mpo te to,
Tu ne des mpo no do.
Po sauti it ala proza.
I di: Kan ulonsa fe la noza?
Po dirala: bel prëst de Mei.
O si lauda Idie! ʃën t' ei!
Po n' es mo una da passè,
Te muesses mo la damandè
A seniëur Kristl — ciëla ve!
Këst te farà pa mo suè!
Te muesses mefe la vaghè,
I bel la kosses palesè.
Sën di pu tu, ko vues pa fe,
T' ies n puere gramac,
Piec ke kel totl da Pradac.
Muesse bele ie tel di.
Tue tu ka i fe nshi:
Kanke l leva da duman,
Va i bossi la man!
— Ëisa bën drët bon durmì?
Ësse zeke da ve di.
Ma bon di! ie son tan gram,
Ne n' e plu sëit, ne n' e plu fam;
Me vën ert sëura a vel di,
Ma dirëise bën de shi.
Po diral: cie vues pa?
— L' ie na kossa d'importanza,
Ke me fesh drë mel la panza,
Ma skuʃëde mi kreanza,
I l fossa na mankanza,
She ne n' ësse la fidanza
De vel di a Vo, seniëur,
Cieke ie l mi dulëur,
Ke me druka tan l kuer.
Po diral: puere mut.
Di bel prëst i ne fe tan giut!
— Shi, seniëur, l foss liër di,
Ma dirëisa bën de shi?
Cie vuei ie tan pensè,
Muesse mefe palesè,
Muesse mefe la vaghè,
L' ie ʃën piec ke se pistè.
Dëssi di? — L diʃhe : ne se.
Pudeis bën zënza vel pensè,
L' ie sauri da ndevinè.
Di diral: O lasha ste,
Va pa pu a keghè.
— Ulësse mefe me maridè.
O, diral, ʃën n' ei assè.
— Ulëisa forshi gor parè?
Ie ne se, diral, ko fe.
Dëssi pa propi t'la de?
— Bën segur! di tu, sesa!
Po per këst v' ei demandà.
Vie pu, diral, tu bloza,
Kan ulëisa po fe la noza?
— Stina, Stina, es audì?
Vie pu ka, l diʃh de shi.
Po vën Stina super shela,
Po damandel: Kara bela
Vues tel to i vues l avëi?
Po dirala: Es plaʃhëi,
Sën cialede, bera Kristl,
E ʃhurà nfin pra l pristl.
V' e dit del maridè,
Ma per spas ne pon ʃhurè.
Sì, di certo, signor zio,
L'ho elletto per il mio
Per ispirazion di Dio
E con volontà dello zio
Lo prenderò poi io.
Po diral pa bën: per me
Poste tu l maridè.
Da per me mo këst ann,
Me daʃhonse bel la man.
Fe po tu ti kumplimënt
I n bel ringraziamënt.
Bera Kristl, Die vel paje,
Sën ulonse pa cighè
I bel prësh se maridè.
O solenità festiva!
Viva, bera Kristl, viva!
Sën ei bën mi santa viva!
Po va pu i gëura l viere
I kërda prëst po bera Piere,
Ne faʃhëde gran cianfonies,
Shide prest n kalonia,
Shide po mo n kël di.
Shide bel drët do la via,
Ke degun ne sebe nia,
Faʃhëde pa po kunedì;
La vedles ne n' a pa po da di.
Es audi?
Fe tu inshi!
I n kel di ke tu es la noza,
Se n buonse pa na boza!